Show me the power!

written by Siwoh

Werken, sporten, training hier, opleiding daar, een tiener én een baby grootbrengen, quality time doorbrengen met manlief… Waar haal ik de energie vandaan om overal aan toe te komen?

Als ik mijn agenda bekijk, raak ik lichtelijk in paniek. Waar haal ik de energie vandaan om alles gedaan te krijgen?

Voeding

We weten allemaal hoe belangrijk goede voeding is. Voeding is brandstof.

Voor mijn laatste zwangerschap was ik heel erg gedisciplineerd met mijn voeding. Ik kon een week doorkomen zonder ook maar één koekje te eten. Tegenwoordig heb ik moeite om niet dagelijks een flink stuk taart naar binnen te werken. What happend??

Dat ik er op deze manier niet slanker op word, is één. Maar wat ik het ergste vind, is dat die ongezonde zooi mijn energie kost. Gezonde voeding zorgt gewoon voor meer energie.

Slaap

Niet alleen ben ik dol op slapen, maar ik heb het ook echt nodig om degelijk te (blijven) functioneren. Best lastig met een baby die mij ’s nachts regelmatig wakker houdt. Daardoor ben ik er wel alert op dat ik echt op tijd naar mijn bed moet gaan. Dus ook al staat er nog een mand met strijk of zou ik eigenlijk moeten leren voor een opleiding, slaap gaat voor.

Sport

Om te sporten moet je inspanning leveren, maar het levert ook weer energie. Als ik regelmatig sport, voel ik mij fysiek en mentaal veel fitter. Door mijn grenzen te verleggen met het sporten, lijkt het alsof het verleggen van andere grenzen me ook makkelijker af gaat. Ik voel me er sterker door. Hierdoor ben ik ook beter in staat om op mijn strepen te staan en nee te zeggen tegen dingen waar ik mijn energie niet aan kwijt wil.

Structuur

Een goede voorbereiding is écht het halve werk. Mijn agenda is mijn BFF. Als ik weet wat er op de planning staat, kan ik alvast op een rijtje zetten wat hiervoor moet gebeuren. Zo houd ik overzicht en dat geeft mij enorm veel rust. Dat wil niet zeggen dat ik mijn agenda altijd opvolg, want negen van de tien keer zijn er onregelmatigheden die mijn planning dwarsbomen. Maar in ieder blijf ik dan overzicht houden van de dingen die moeten gebeuren.

Ik-tijd

Als moeder kan het best lastig zijn om jezelf op de eerste plaats te zetten en tijd voor jezelf te nemen. Ik realiseer mij dat ik een betere moeder ben als ik dat wel doe. Een wandeling met de hond, een massage of bezoekje aan de sauna. Even goed tot rust komen. Maar ook gewoon even langsgaan bij een vriendin, zonder man of kind. Niks mis mee.

Positiviteit

Negativiteit vreet energie en ik vind het belangrijk om positief in het leven te staan. Die positiviteit zit hem voor mij in kleine dagelijkse dingen. Ik vind het bijvoorbeeld belangrijk om mijn dag te beginnen met positieve gedachtes. Dus niet: ‘Gatverdamme, ik moet opstaan en werken. Blehh ik heb geen zin.’ Maar wel: ‘Yes.. een nieuwe dag met nieuwe kansen.’

Dus laat ik die volle agenda maar van de positieve kant bekijken: tijd om te vervelen heb ik niet 🙂

25 september 2019 2 comments

Denken en voelen Gezin Gezondheid Kind Mama is Baas Opvoeding

Back in business: Haast, schuldgevoel en een berg liefde

written by Carola Dogan

31 Augustus lagen we als gezin nog lekker onder een parasol op een zonnig strand in Bodrum, Turkije. Steeds popte de gedachte op dat we over 2 dagen toch echt weer mee moesten gaan doen met het ‘normale leven’. Het leven waarin we niet geheel vrijwillig chronish haast hebben om op tijd te zijn op school, kinderopvang, werk, sportclubjes, ouderavonden, tandartsafspraken, feestjes en al die andere moetjes. Nog volledig in de beachmodus vroeg ik mij af waarom wij dit eigenlijk betitelen als ‘normaal’. Zou het niet veel normaler zijn om ons leven te leiden met meer ruimte voor rust, ontspanning, beweging en frisse buitenlucht? Meer ruimte om in het moment te leven, te genieten van de simpele dingen om ons heen? Manlief zorgde voor een realitycheck door aan mijn arm te trekken. “Je droomt weer, waar zit je met je hoofd?” Ik nam een frisse duik in de kalme zee nu het nog kon.

Sneltrein ‘normale leven’

Inmiddels zijn we weer een goede 2 weken onderweg op de trein die ons ‘normale leven’ heet. De eerste schooldag gaf ik mijn dochter om 7:15 uur een dikke knuffel en wenste haar héél veel plezier in haar nieuwe klas. Snelwandelend bracht ik mijn zoon naar de opvang om stipt op tijd op mijn werk te verschijnen. Tijdens mijn kolfmoment rond een uur of 11 scrolde ik even door mijn Facebook: De ene na de andere foto van de eerste schooldag van de kids van al die trotse moeders. O my dear God, ik ben een ontaarde moeder! Een naar gevoel bekroop mij. Mijn hoofd raasde. Ben ik tekort geschoten? Ik heb morgen wel tijd vrij gemaakt om haar te brengen. Zal ze het mij kwalijk nemen dat iedereens moeder er was, en ik niet? Ik ben wel de enige die op de twééde schooldag haar kind liefdevol afzet. Ook leuk, toch? Zal ik dan als spuit elf morgen dé foto plaatsen? Pffff…..ingewikkeld.

Schuldgevoel

Op het strand had ik mij zo mooi voorgesteld om het dit seizoen anders te doen. Relaxter. Op dag 1 was het alweer het oude liedje: Haast en schuldgevoel. We zijn weer back in business. Eenmaal thuis vertelde mijn dochter honderduit over haar eerste dag. Verontschuldigend vroeg ik haar of zij het heel erg vond dat mama haar niet had weggebracht. “Nee joh! Je komt toch morgen? Dat is ook veel leuker, want dan kan je tenminste mijn werkjes zien. Die had ik vanochtend natuurlijk nog helemaal niet!” Als sneeuw voor de zon verdween mijn schuldgevoel. Het was goed. Dag 2 én 3 was ik er en heb ik werkjes bewonderd. De foto is er nooit gekomen. De eerste 2 weken moedermaffia hebben we weer overleefd. Gewoon door dichtbij onszelf te blijven en niet mee te gaan in de etiquette van hoe een eerste schooldag en een goede moeder hoort te zijn. Pfioew!

18 september 2019 0 comment

Gezin

We zijn weer begonnen!

written by Eline

“Mama, ga ik vandaag naar de peuterspeelzaal?” Het is de tweede week van de vakantie en Vera is er al weer klaar mee. Heel de tijd thuis met papa en mama, niet even tijd voor haarzelf, de vriendjes van school missen. Ik vertel haar dat het vakantie is en dat het nog wel vier weken duurt voordat ze weer naar de peuterspeelzaal gaat. Vera kijkt moeilijk en vraagt “Wat is vakantie dan?” “Dat is als er geen school is en we bijvoorbeeld gaan kamperen en dagjes weg gaan.” vertel ik haar. “Oh, is de juf dan nu ook op vakantie?” ”…Mmm, ja ik denk het wel” “…Ooooh, maar daarom kan ik natuurlijk niet naar school, want de juf is er niet.” Gelukkig voor Vera is de juf weer terug van vakantie en is de peuterspeelzaal weer begonnen.

Alle gekkigheid achter ons laten

Voor Vera is het nog moeilijk te begrijpen, het hebben van vakantie en niet naar school hoeven. School is leuk en ze gaat er graag heen, gelukkig! Ondanks dat Vera niet toe was aan vakantie, waren Bas en ik dat wel. Maar nu het gewone leven weer gaat beginnen, is dat toch ook wel lekker. We gaan allebei weer aan het werk, ik start zelfs met een nieuwe baan. De meiden gaan weer naar de opvang en de peuterspeelzaal. Alle gekkigheid van de vakantie laten we achter ons en we gaan weer normaal doen. Voor ons betekent dat meer ritme en minder geld uitgeven.

Het juiste ritme vinden

In het begin is het wel altijd even een dingetje, het ritme van het werkende leven. Weer vroeg ons bed uit, de avond van te voren alvast spullen klaar leggen voor de ochtend erna, meer plannen, vroeg op de fiets. Tussendoor nog ergens boodschappen doen en het huis schoonmaken. De eerste weken gaat er meestal wel iets mis. Zijn we te laat bij een afspraak, eten vergeten, tassen thuis laten liggen, kinderen geen zin om op te schieten….

Haasten, haasten, haasten

Met name het opschieten in de ochtend is lastig. Als ik dan ’s ochtends haast heb bij het ontbijt gaan ze opeens heel langzaam eten, heel langzaam hun melk drinken of drinken ze gewoon niet. Net voordat we de deur uitgaan, schijten ze nog even hun luier vol of weten ze ineens niet meer hoe ze zelf hun schoenen aan moeten doen. Allemaal van die momenten dat je denkt; was het maar weer vakantie!

Energie

Maar gelukkig, als we dan eenmaal allemaal op weg zijn en bij ons werk aankomen, merken we ook weer dat dat ons energie geeft en dat we het daar naar ons zin hebben. De meiden hebben het naar hun zin bij de opvang, op school of thuis en gedijen ook weer goed in het ritme.

Dus al met al is een vakantie fijn en goed, en is het goed om tijd met elkaar te hebben. Maar het is ook lekker om weer te gaan werken en Vera vindt het heerlijk om weer naar de peuterschool te gaan!

4 september 2019 0 comment

Denken en voelen

Kijk eens in de spiegel

written by Siwoh

Als je mentaal fit bent, zit je lekker in je vel. Soms kosten (onbewuste) gedragspatronen onnodig veel energie. Daarom is het belangrijk om zo nu en dan kritisch naar jezelf te kijken. Oftewel een momentje zelfreflectie.

Soms heb ik last van mijn eigen manier van communiceren. Deze is namelijk niet altijd even effectief. Om daar verandering in te brengen, is het belangrijk om bij mezelf na te gaan waarom ik op een bepaalde manier reageer en hoe ik dat eventueel kan veranderen.

Sterke en zwakke kanten

In mijn communicatie ben ik direct en transparant. Ik zeg wat ik bedoel, zonder er omheen te draaien. Ik ben ook erg expressief. Dus al zeg ik niet wat ik denk of voel, dan zie je dat vaak wel aan mijn gezichtsuitdrukking. Je weet dus wat je aan me hebt. Daar komt bij dat ik een gepassioneerd persoon ben, ook in mijn communicatie. Dat is leuk en aanstekelijk zolang je over leuke dingen praat.

Op het moment dat er dingen ter sprake komen waar ik niet zo blij van word of als ik op mijn strepen sta, kan ik heel fel zijn. Daar kunnen mensen best van schrikken. Dan kan ik overkomen als niet benaderbaar. En dat is meestal niet de boodschap die ik wil overbrengen.

Automatische piloot

Mijn manier van communiceren gaat automatisch, ik denk daar vaak niet bij na. Toch is het soms wel handig om me meer bewust te zijn van mijn gedrag en wat dat doet met anderen. Ja, ik kan me heel star opstellen want “dit is wie ik ben en ze moeten het er maar mee doen”. Maar als ik eerlijk naar mezelf kijk, levert dat me vaak meer op.

Eigen rol en rol van anderen

Zelf ben ik iemand die veel aan zelfreflectie doet en daar weleens in kan doorslaan. Dan betrek ik dingen te veel op mezelf. Het is belangrijk om je ervan bewust te zijn dat het bij zelfreflectie niet alleen gaat om jouw eigen gedrag, maar ook om het gedrag van anderen. Het gedrag van anderen kan er namelijk voor zorgen dat je op een bepaalde manier reageert.

Zelf moest ik er bewust van worden gemaakt dat ik niet altijd degene ben die aan zichzelf moet werken. Er was eens een situatie waarbij ik heel direct nee zei tegen iemand. Ik zag aan haar reactie dat zij dit lastig vond. Zij wist hier niet op te reageren en liep weg. Ik betrok dit op mezelf: ik moest niet zo hard zijn. Toen zei iemand tegen mij dat er in dit gesprek twee personen betrokken waren: de betreffende dame en ik. Ja, ik was direct in mijn antwoord en mevrouw wist hier niet mee om te gaan. Dat wil niet zeggen dat ik degene was die hier iets mee moest. Misschien moest mevrouw leren om te gaan met directheid en lag het dus bij haar.

Door deze opmerking heb ik geleerd om niet alleen te kijken naar mijn eigen gedrag in een situatie, maar ook naar het gedrag van anderen in dezelfde situatie. Hoe gedraag ik me en hoe reageren anderen daar op? Maar ook: hoe reageer ik op het gedrag van anderen?

Gevoelens, gedachten en ervaringen

Mijn eigen gedrag komt ergens vandaan, het komt niet uit de lucht vallen. Laten we mijn felle manier van communiceren als voorbeeld nemen. Ik ben iemand die heel duidelijk haar grenzen aangeeft. Dat komt voort uit eerdere ervaringen. Ik was iemand die veel deed voor anderen. Helaas maakten mensen daar misbruik van. Zij vroegen veel van mij, maar gaven minder terug. Ik heb dus geleerd om mijn grenzen te bewaken en hier duidelijk in te zijn, om te voorkomen dat er misbruik van mij wordt gemaakt.

Op het moment dat ik met mensen in gesprek ben en zij het alleen hebben over mijn tekortkomingen en niet over hun eigen aandeel, raak ik geïrriteerd. Ik denk dan bijvoorbeeld aan wat ik allemaal al heb gedaan en dat zij mij daarin niet tegemoetkomen. Door mijn eerdere ervaringen krijg ik het idee dat er misbruik wordt gemaakt van mij. Hierdoor raak ik geïrriteerd en reageer ik des te feller.

Door bewust stil te staan bij mijn eigen gevoelens, gedachten en ervaringen, herken ik gedragspatronen van mezelf en kan ik stappen zetten in het aanleren van ander gedrag. Als ik dat nodig vind tenminste, want soms is het ook gewoon oké om niet perfect te zijn.

28 augustus 2019 0 comment

Buiten Gezin Naar buiten met kinderen

De 5 leukste waterspelletjes

written by Siwoh

Het zonnige weer vraagt om waterpret. Ik zet de leukste waterspelletjes voor je op een rij…

Waterballonnen vangen

Benodigdheden:

Vergiet
Waterballonnen

Een kind zet het vergiet op. Een ander kind (of andere kinderen) proberen nu waterballonnen in het vergiet te gooien. Het kind met het vergiet op probeert de waterballonnen te vangen. Je begint dichtbij en je kunt het steeds moeilijker maken door op grotere afstand te gaan staan.

Waterschilderen

Benodigdheden:

(schone) kwasten
Bak met water

Geef het kind een plastic bakje met water en een kwast (of nog liever een aantal verschillende kwasten) en laat hem/haar schilderen op de tegels buiten.

IJsplaneet

Benodigdheden:

Plastic bak
Water
Plastic speelgoed
Ruimte in de vriezer

Vul de plastic bak met een laagje water, leg in het water een aantal plastic objecten en zet de schaal in de vriezer. Zodra de laag bevroren is, breng je een dun nieuw laagje water aan, leg je er weer wat speeltjes op en zet je deze opnieuw in de vriezer. Dit herhaal je totdat de bak vol zit. Doe niet teveel water ineens erop. Dan smelt namelijk je eerste laag weer.

Keer de bak om op een warme dag en daag de kinderen uit om de spulletjes uit het ijs te halen. Je kunt ze zelf laten bedenken hoe ze dat kunnen doen, maar je kunt ook een aantal voorwerpen erbij leggen die helpen, bijvoorbeeld een bekertje warm water met een kwast.

Spons-bal-spel

Benodigdheden:

Per sponsbal 3 sponzen
Schaar
Stukje ijzerdraad
Stoepkrijt
Emmer water

Knip de sponzen in de lengte in vieren. Leg de sponsrepen als 3×4 repen neer. Bind de sponzen in het midden met een stukje ijzerdraad strak samen. Teken op de grond met stoepkrijt cirkels met punten. Zet een emmer met water neer. Maak de sponsbal nat en gooien maar! Wie de meeste punten verzamelt, is de winnaar.

Bevroren t-shirt race

Benodigdheden:

t-shirts

Maak de t-shirts nat met water en leg ze in de vriezer. Deel de bevroren t-shirts uit aan de deelnemers van het spel. Degene die het eerste het t-shirt heeft aangetrokken, wint het spel!

P.s. Het woord kind(eren) in deze blog kan vervangen worden door het woord volwassene(n) 😉

21 augustus 2019 0 comment

Eten en drinken

Heb je vragen over voeding? Stel ze aan Nico!

written by Nico van der Meer

Mag ik me even voorstellen? Ik ben Nico van der Meer. Bijna 40 jaar getrouwd met Shirley, vader van drie kinderen en opa van drie kleinkinderen.

Passie voor voeding

Na 45 jaar gewerkt te hebben als chef-kok, productontwikkelaar en als senior docent gastronomie, ben ik sinds 2017 als gevolg van medische problemen met vervroegd pensioen gegaan.

Van jongs af aan heb ik me altijd geïnteresseerd in het ontstaan en het bereiden van voeding. Wat vroeg begon als hobby en bijverdienste als kok in de horeca, heb ik me later met veel plezier gespecialiseerd in de horeca. Jaren later met het overdragen van vakkennis en het bereiden van voeding in het onderwijs.

Het kan beter

Als wereldburger ben ik me de laatste jaren steeds verder gaan verdiepen in de staat van productie en milieuaspecten van voeding. Nee, ik ben geen vegetarische eter geworden. Maar hoe we met diverse milieu- en diervriendelijke aspecten van de voedingsindustrie omgaan, kan zeker een stukje anders.

Ik ben ook niet een wereldverbeteraar als ik zeg dat we ook wat minder vet, suiker en voor-geproduceerd, kant en klare of fastfood eten moeten gebruiken. Als kok wilde ik alles gebruiken wat er voor handen was op de markt, meestal zonder dat ik mij bezig hield met beschikbaarheid en jaargetijden.

Mede omdat ik nu opa ben, ben ik me de laatste jaren nog meer gaan verdiepen in de voeding en het delen van ervaringen betreffende voedingseigenschappen.

Visie

Ik wil me graag inzetten voor MOE en FIT omdat ik de visie ondersteun en een bijdrage wil leveren met het delen van voedingsadviezen, het delen van relatief, betaalbare en snel te bereiden recepten op aanvraag.

Mijn persoonlijke visie is: leg je mobiele telefoon, spel-computer, agenda of tv opzij en maak weer een feest van de belangrijkste onderdeel van de dag: het bereiden en het eten van de dagelijkse maaltijden. Maak tijd voor elkaar en geniet van de dingen waar we zo hard voor hebben gewerkt.

Heb je een vraag of verzoek voor Nico, bijvoorbeeld een tip of recept? Laat het dan hier weten.

14 augustus 2019 0 comment

Gezin

Op vakantie met jonge kinderen

written by Eline

Het is weer zover, de zomer is er. Bas heeft zes weken vakantie en ik heb bijna vakantie. We mogen weer bijna weg met de tent! Ieder jaar kijken we daar weer naar uit. Ieder jaar hebben we er zin in en ieder jaar vragen we ons weer af waarom we het doen.

Inpakken

Het begint bij het inpakken. Van te voren maak ik een lijst met wat er allemaal mee moet. Hoeveel kleding moeten de meiden mee? Wat moet er aan speelgoed mee? Hebben we genoeg luiers? Daarna moet alles worden verzameld en ingepakt. Daar kan ik gerust een week mee bezig zijn. Aan het begin van de week begin ik rustig aan met wat spulletjes verzamelen. Aan het einde van de week is het dikke stress of ik alles wel goed en op tijd ingepakt krijgt.

Als alles dan ingepakt is, moet het nog in de auto en de kar. Dat is Bas zijn taak. Zijn ruimtelijk inzicht is stukken beter dan dat van mij. Ik sleep de spullen wel naar de auto toe.

Zenuwachtig

Ondertussen hebben de meiden in de gaten dat er iets gaat gebeuren. Wij zijn druk met pakken en hebben iets minder tijd voor hen. Al hun lievelingsspeelgoed en knuffels verdwijnen in tassen. Bas en ik gedragen ons ietwat zenuwachtig, wat als effect heeft dat zij heel zenuwachtig worden en alles gaan doen wat niet mag. Met het speelgoed wat er nog is, wordt wel mee gespeeld maar ook om geruzied. Ze knijpen elkaar, trekken aan elkaars haar, gillen hard en gaan slaan. Als laatste wanhopige poging zetten we ze maar voor de tv zodat wij even door kunnen gaan met inpakken.

Uitgeput

Gelukkig volgt daarna een autorit. Met een beetje geluk vallen ze in slaap en hebben wij eventjes de tijd om bij te komen en op te laden voor het opzetten van de tent. We gaan inmiddels niet meer heel ver op vakantie, zodat de autorit een beetje gezellig blijft. Als we dan op de camping aankomen in de hitte of in de regen, moet die tent worden opgezet. De meiden moeten wennen aan de nieuwe omgeving. Ze pakken alle haringen af of lopen steeds weg. Maar na een uur of 5 staat de tent en is hij helemaal ingericht. ’s Avonds is iedereen moe. De meiden moeten nog wennen aan hun nieuwe slaapplek en liggen nog de hele avond te keten. Wij vragen nog een keer aan elkaar waarom we ook al weer gingen kamperen en wat we er zo leuk aan vinden. Iedereen slaapt uiteindelijk de eerste nacht slecht en totaal uitgeput beginnen we aan de tweede dag van de vakantie.

Twee fantastische weken

Gelukkig zit er ook een andere kant aan. Naarmate de vakantie vordert weten we weer waarom we dit doen. De meiden spelen lekker buiten met vriendjes op de camping. Wij lezen boeken, doen veel spelletjes en hebben goede gesprekken. Na een paar nachten slapen we allemaal goed en komen we ook een beetje bij. We hebben twee fantastische weken, verkennen de omgeving en hebben plezier.

Volgend jaar weer?

Tot we weer mogen inpakken en we ons weer afvragen waarom we dit toch eigenlijk doen. Als we dan uiteindelijk in de auto zitten onderweg naar huis komen we tot de conclusie dat het een leuke vakantie was en dat we volgend jaar gewoon weer gaan kamperen.

6 augustus 2019 0 comment

Sport en beweging

Hardlopen na de zwangerschap

written by Siwoh

Van de week ben ik voor het eerst, sinds de zwangerschap, wezen hardlopen. Wat keek ik daar naar uit. Het was echt aftellen. Aftellen tot ik weer mocht beginnen. En toen het zover was, aftellen tot het weer voorbij was…

Herstel na de bevalling

Al tijdens de zwangerschap stopte ik met hardlopen, omdat ik erg last had van bandenpijn. Na de bevalling wilde ik mijn lichaam de tijd geven om goed te herstellen. Hier wilde ik in ieder geval zes maanden voor uittrekken.

Aangezien ik in juli, zeven maanden na de bevalling, de Nijmeegse Vierdaagse liep, besloot ik het hardlopen iets langer uit te stellen. Ik nam mezelf voor om te wachten met hardlopen tot na de Vierdaagse. Geloof me, dat was niet makkelijk. Ik keek er enorm naar uit om weer te hardlopen. In mijn hoofd liep ik rondjes van in ieder geval 10 km. Maar ik vind het belangrijk om verantwoord te sporten. Mijn lichaam moet nog een tijdje mee, het liefst zonder blessures. Dus ik wachtte.

Aftellen

Van tevoren had ik geen idee hoe het hardlopen zou gaan, hoe ik er voor stond met mijn conditie. Die heeft natuurlijk wel een klap gehad. Daar komt bij dat ik nu een stuk minder aan rust toe kom, wat er toe leidt dat ik sneller vermoeid ben. In mijn hoofd liep ik alweer een uur aan één stuk door, maar ik wist heus wel dat ik eerder 3 minuten zou volhouden.

Van de week was het eindelijk zover: ik ging hardlopen. Ik liep zonder schema, wilde uitgaan van hoe het aanvoelde. Dat leidde er toe dat ik 3 x 5 minuten liep, met tussendoor 2 minuten rust. Dat ging niet met gemak, ik moest echt wel even doorzetten. Maar ik ben tevreden. Het zal een tijd duren om mijn doel van 15 km te behalen, maar het begin is er. De eerste meters heb ik gelopen.

Van de week wel even een sport bh kopen, want hardlopen met een voedings bh is behoorlijk oncomfortabel.

31 juli 2019 0 comment

Sport en beweging

Mijn eerste Nijmeegse Vierdaagse

written by Siwoh

Vier keer 40 km wandelen. Wie doet dat?? Ik dus. Dit jaar liep ik hem voor het eerst: de Nijmeegse Vierdaagse. Waarom ik hem liep? Dat vroeg ik mezelf ook regelmatig af tijdens het wandelen.

Al een paar jaar stoeide ik met het idee om een keer de Nijmeegse Vierdaagse te wandelen. Ik hoorde verhalen over hoe bijzonder die Vierdaagse wel niet is, dat het één groot feest is. Dat wilde ik ook ervaren. Je weet pas echt hoe het is als je het hebt ervaren.

Inschrijving

Dus ik schreef me in voor de Vierdaagse van 2018. Omdat het aantal inschrijvingen hoger lag dan het aantal beschikbare startbewijzen, nam ik deel aan een loting. Helaas was ik uitgeloot en kon ik dus niet deelnemen aan de Vierdaagse. Achteraf bleek dat goed uit te komen, vanwege mijn zwangerschap.

Voor de Vierdaagse van 2019 pakte ik het anders aan. Je bent namelijk verzekerd van deelname als je inschrijft via Via Vierdaagse. Dat is een voorbereidingsprogramma voor mensen die de Nijmeegse Vierdaagse nog niet eerder hebben uitgelopen. Dus toen de inschrijving van Via Vierdaagse van start ging, zat ik klaar achter mijn laptop en zorgde ik dat ik er op tijd bij was. Ik schreef me in voor de Nijmeegse Vierdaagse.

Voorbereidingen

In december 2018 beviel ik van Noura. In januari 2019 pakte ik het wandelen weer op en bouwde ik rustig op vanaf 5 km. Voor de lange afstanden, die ik in de weekenden liep, volgde ik het trainingsschema van Via Vierdaagse. Op een gegeven moment liepen de afstanden aardig op en was ik dus ook langer onderweg.

Toen ik met afstanden van 30 km zo’n 6 uur onderweg was, begon ik ook vroeger met wandelen. Anders had ik niets meer aan mijn dag en moest Marcel de volledige zorg voor Noura op zich nemen. Dat vond ik niet eerlijk. Dus ik zette mijn wekker om 05.00 uur, werkte ik mijn ontbijt naar binnen terwijl ik kolfde, en probeerde ik om 06.00 uur de deur uit te gaan. Heel heftig voor iemand die geen ochtendmens is en gebroken nachten heeft vanwege een baby die niet doorslaapt. Maar hey, je moet er iets voor over hebben.

Verblijf

De dag voordat de Vierdaagse begon, bracht Marcel mij naar Nijmegen. Ik moest mijn startbewijs ophalen en maakte kennis met het gastgezin waar ik verbleef tijdens de Vierdaagse. Annemarie woont al vele jaren in Nijmegen en verzorgde mij tijdens mijn verblijf. Zij stelde een slaapkamer voor mij beschikbaar en verzorgde mijn eten. ’s Ochtend was de tafel voor me gedekt en ’s avonds maakte ze voedzame maaltijden klaar. Dankzij Annemarie kreeg ik de voedingsstoffen binnen die ik nodig had om 160 km te wandelen. Ik had er niet aan moeten denken om na 40 km wandelen zelf mijn eten te verzorgen. Dat had niks geworden.

Introvert en 44.000 mensen

Man, wat vond ik het spannend. Ik geloof dat ik van tevoren twee weken in spanning heb gezeten. Ik wist niet wat ik kon verwachten van de Vierdaagse, alleen dat het zwaar zou zijn. Ik zag er ook wel tegenop. Zou ik het wel halen?

Ik wist dat ik met veel mensen liep, meer dan 44.000 mensen. Maar van tevoren ik kon me er geen voorstelling van maken wat wandelen met 44.000 mensen nou eigenlijk inhoudt. Ik kwam er dus achter dat dat inhoudt dat je blij bent als je je armen eens kunt strekken zonder iemand aan te raken. Dat er altijd wel iemand in de buurt is om mee te praten. Dat als je ook maar een beetje voelt dat je binnenkort naar het toilet moet, je bij het eerstvolgende toilet direct in de rij moet gaan staan. Een toilet in zicht betekent niet dat je eindelijk kunt, je zult nog even moeten wachten. Ik kwam er ook achter dat als je met zo veel mensen loopt, je niet even van de linkerkant van het pad naar de rechterkant loopt. Nee, dan loop je mensen voor de voeten en is de kans groot dat mensen op je hielen staan. Dus ook voor het oversteken van het pad, moet je de tijd nemen.

Ik ben een introvert persoon en van tevoren wist ik niet hoe ik het zou vinden om met zo’n enorme massa op pad te zijn en om zo veel mensen langs de kant te zien. Nu heb ik wel momenten gehad dat ik moeite had met de drukte, als ik moe was en er doorheen zat. Maar eigenlijk heb ik er vooral heel veel uit gehaald. Op momenten dat ik het zwaar had, liet ik me meenemen door de stoet. Ik liet de stoet leidend zijn en liet de boel verder over me heen komen. En de energie van de mensen aan de kant is gewoon hartverwarmend. Van ’s ochtends tot ’s middags heb ik high fives, positieve woorden en snacks mogen aannemen. Zo enorm hartelijk. Daar krijg je energie van.

Kolven

Noura krijgt nog borstvoeding en ik was niet van plan om daar mee te stoppen. Dus enkele maanden voor de Vierdaagse begon ik met het invriezen van afgekolfde borstvoeding. Tijdens de Vierdaagse kolfde ik ook. Ik zocht dan een rustig plekje op (ja, dat is mogelijk met zo veel mensen) en gebruikte een voedingsdoek om mezelf te bedekken. Dat ging prima. Een enkeling had door dat ik aan het kolven was. Alleen vrouwen trouwens. De afgekolfde melk gooide ik weg. Ik kolfde puur om de borstvoeding op gang te houden.

Het verloop van 160 km

Op dag 1 was ik op de helft voordat ik er erg in had. Op dag 2 duurde de werkelijkheid veel langer dan in mijn hoofd. Het viel me telkens tegen hoe ver ik pas was. Dag 3 vond ik fysiek zwaar, vanwege de heuvels en de warmte. Maar mentaal was ik een stuk sterker dan de dag ervoor. Dag 4 was ik me er van bewust dat het de laatste dag was dat ik onderdeel was van zo’n bijzondere gebeurtenis. Ik genoot nog een laatste dag van alle positiviteit om me heen. De laatste loodjes wegen wel het zwaarst en bij de laatste 10 km zat ik er helemaal doorheen.

Je begrijpt dat ik zo enorm blij en opgelucht was toen ik de finish naderde. En trots. Trots dat ik 160 km had gewandeld. Maar ook zo blij en opgelucht dat ik mijn schoenen uit kon doen.

24 juli 2019 0 comment

50-dingen Nissewaard Buiten Gezin Gezondheid Naar buiten met kinderen

Ouders en kinderen naar buiten bij het eerste 50-dingen festival

written by Siwoh

Op zondag 14 juli organiseerde MOE en FIT in samenwerking met het Milieu Huis en Ravottuh het eerste 50-dingen festival in Nissewaard. Een evenement om het buitenspelen van kinderen te stimuleren.

Buitenspelen

Buitenspelen is goed voor kinderen, om heel veel redenen. Om er een paar te noemen:

De lichaamsbeweging voorkomt overgewicht en verlaagt het stressniveau.
Door zonlicht maakt het lichaam vitamine d aan, wat zorgt voor sterke botten.
Door met elkaar te spelen, doen kinderen sociale vaardigheden op.
Kinderen die vaak buitenspelen lossen makkelijker conflicten op.
Door buiten te spelen leren kinderen met vallen en opstaan wat zij allemaal voor elkaar kunnen krijgen, wat enorm belangrijk is voor het zelfvertrouwen.

Ideeën voor kinderen en ouders

Zo belangrijk dus, dat kinderen buitenspelen. Toch blijkt dat kinderen telkens minder buitenspelen. Daarom probeert MOE en FIT mee te denken met ouders. Te bekijken wat er nodig is om meer naar buiten te gaan met de kinderen.

Dit heeft onder andere geleid tot het 50-dingen boek van Nissewaard, waar ouders leuke en laagdrempelige ideeën kunnen opdoen voor buitenactiviteiten. In de zomervakantie organiseren we door heel Nissewaard de 50-dingen karavaan, waarbij verschillende organisaties op diverse locaties activiteiten uit het boek organiseren. Op zondag 14 juli hadden we hiervoor de aftrap: het 50-dingen festival.

Stokpaardjes parcours, beestjes zoeken, zakmesles, pony’s aaien, boomstammen zagen en boren om daar mini tuinkerstuintjes van te maken… Kinderen (en ouders) konden zich uitleven bij het 50-dingen festival. Op een hele mooie locatie: natuurspeeltuin het Beverbos in de Bernisse.

(Tekst gaat verder onder de foto’s)

Stokpaardjes parcours door Hippisch Centrum Simonshaven

Aaibare pony’s van Hippisch Centrum Simonshaven

Op de tast bij het Ben de Mol pad door Ravottuh

Takkebeesten timmeren door de Burgemeester van Buiten

Natuurlijk eten

Speciaal voor de ouders was Nico er ook, die zich sinds kort inzet voor MOE en FIT. Nico heeft ruime werkervaring als chef-kok en heeft les gegeven aan de horeca vakschool. Met deze talenten en passie wil hij ouders tools meegeven voor natuurlijke voeding.

Bij het 50-dingen festival konden bezoekers genieten van verschillende zelfgemaakte veganistische lekkernijen: chutneys, humus, burgers van kikkererwten, groenten shaslicks, regenboogpannenkoeken, ijsthee en fruitwater. Wat vonden de mensen het lekker! Zowel ouders als kinderen. Een moeder zei: ‘Thuis willen de kinderen geen groente eten, maar dit vinden ze heerlijk!’

Bij MOE en FIT zijn we enorm blij en trots dat Nico onze blog gaat aanvullen met recepten en tips. Houd het in de gaten, want dat wil je niet missen!

15 juli 2019 0 comment

Newer Posts

Older Posts