Waarom minder cadeaus eigenlijk meer is

written by Siwoh

Het is november maar als Sinterklaas het land in komt, leeft minstens half Nederland al in december. De maand van familiefeesten, gezelligheid en cadeaus. Vaak heel veel cadeaus. Misschien wel teveel cadeaus.

Overvloed

Cadeautjes uitpakken kan zo leuk zijn. Wat zou het zijn? Is het waar ik om vroeg? Of iets anders? Wat is het? Ohh wat spannend!

Maar ik ken ook situaties waarbij kinderen een hoeveelheid cadeaus uitpakken, die weinig ruimte overlaten om het te laten bezinken en zich te verwonderen over het cadeau. Die van uitpakken naar uitpakken en nog meer uitpakken gaan. Vervolgens hebben ze een lading speelgoed liggen waar ze niet uit kunnen kiezen en ze grotendeels niet meer naar omkijken.

Impact op de planeet

Het regelmatig kopen van spullen heeft een enorme impact op de planeet. Volgens Babette Porcelijn, auteur van De verborgen impact, staat bij de gemiddelde Nederlander spullen op nummer 1 als het gaat om impact op de planeet. Dat komt door het proces om spullen te maken (mijnbouw en productie) en het vervoeren van de spullen. In een product komen vaak grondstoffen en onderdelen van over de hele wereld. Tel daar bij op: transportmiddelen, verpakkingen, kantoren, fabrieken, gebruik en weggooien van het product.

Uiteindelijk heeft de milieu-impact ook sociale gevolgen. Onze basisbehoeften zijn eten, drinken en een dak boven je hoofd. De hulpbronnen die de planeet hiervoor levert (energie, voedsel, water, vezels en grondstoffen) staan onder druk door onze impact. Hierdoor stijgen de prijzen voor de hulpbronnen en wordt het minder vanzelfsprekend dat wij worden voorzien in onze basisbehoeften.

Minder, maar betere cadeaus

Als ouder gun je jouw kind het beste, maar het beste staat niet gelijk aan veel. Je hoeft natuurlijk niet al het speelgoed weg te doen of helemaal geen cadeaus meer te geven, maar je kunt wel nadenken over waar je jouw kind nou echt een plezier mee doet. Wat is uiteindelijk echt het beste voor jouw kind? Veel spullen?

Uit onderzoek blijkt dat minder speelgoed er toe leidt dat kinderen zich eerst vervelen, maar uiteindelijk communicatiever, creatiever en socialer spelen. Minder spullen leidt ook tot meer rust in huis en hoofd. Het is dus ook niet raar dat minder speelgoed zorgt voor een langere aandachtsspanne.

Wat voor cadeaus koop je dan voor kinderen? Sociaal of creatief speelgoed is goed voor de ontwikkeling van kinderen. Het helpt kinderen om sociale en communicatieve vaardigheden te onplooien. Je kunt spullen ook vervangen door ervaringen. De prikkels van ervaringen duren tenslotte langer dan de prikkels van spullen.

Wil jij ideeën opdoen voor minimalistische cadeaus voor kinderen? Neem hier dan vooral even een kijkje.

28 november 2018 0 comment

Gezin

Dag Sinterklaasje

written by Siwoh

De Sint is weer aangekomen in ons land. Het Sinterklaasfeest is voor veel Nederlanders een heilig feest waar je van afblijft. Uit hedendaagse discussies komt wel naar voren dat volwassenen het feest erg serieus nemen.

De overtuiging

Ik weet nog dat ik keihard geloofde in Sinterklaas en zijn pieten. De pepernoten die voor de deur waren achtergelaten in de bak van mijn driewieler, kwamen van Piet die ’s nachts langs was geweest. Aan een buurjongen verkondigde ik vol overtuiging dat ik Piet zelf had gehoord en ik was niet op andere gedachten te brengen.

De verwarring

Op de basisschool, in groep 1 of 2, was ik helemaal in de war omdat zwarte Piet dezelfde verdikte moedervlek leek te hebben als mijn moeder. Hoe groot is de kans dat iemand eenzelfde verdikking aan de rechter bovenzijde van de mond heeft? Ik snapte er werkelijk niets van.

De onthulling

In groep 3 vertelde een vriendinnetje me dat Sinterklaas niet echt was. Haar moeder had haar verteld dat Sinterklaas niet bestond en zij vond het nodig om dit met mij te delen, onder de voorwaarde dat ik het niet verder vertelde. Die dag bracht “Sinterklaas” een bezoek aan onze school. Ik stond er op afstand naar te kijken en nam in overweging wat mijn vriendin mij had onthuld. Ik wist niet zo goed wat ik er mee moest.

’s Avonds vertelde ik mijn moeder over de onthulling door mijn vriendin. Mijn moeder bevestigde de fabel en ze beantwoorde mijn vragen als “Wat is er dan gebeurd met de wortel die ik had neergelegd voor Amerigo?” Eindelijk verdween de verwarring, vielen dingen op hun plaats en kon ik verder met mijn leven.

Niet zo heilige mam

Toen Bradley een jaar of vijf was, speelde zijn oom zwarte Piet. We waren bij mijn ouders thuis toen er op de deur werd gebonkt. Samen met Bradley en mijn nichtje opende ik de deur. Piet stond nog voor de deur toen Bradley hem bestudeerde en zei: ‘Ik weet wel wie jij bent!’ De fabel werd ook niet bepaald overtuigender toen ik tijdens het bezoek mezelf continu moest verbeteren omdat ik Piet telkens Leon noemde.

Ik heb Bradley relatief vroeg verteld dat Sinterklaas niet echt bestaat. Ik vond het onzin om hem voor zoiets in de maling te nemen. Toen ik het hem vertelde, had hij er eigenlijk direct vrede mee. Hij was ook wel trots dat hij iets wist wat anderen nog niet wisten. Lekker luchtig.

21 november 2018 0 comment

Zwangerschap

9 signalen dat je op het punt staat te bevallen

written by Siwoh

Morgen ben ik 38 weken zwanger. Het kan dus ieder moment zo ver zijn, maar het kan ook nog vier weken duren. Hoe weet je nou dat de bevalling niet lang meer op zich laat wachten? Dit zijn de signalen…

1. Iedere keer als je je buik ziet, schrik je jezelf te pletter.

2. Wildvreemden op straat vertellen je dat je flink zwanger bent en niet lang meer hoeft.

3. Werkelijk iedereen deelt bevallingsverhalen met je.

4. Bij iedere buikkramp sta je op scherp.

5. Je bent alvast momenten aan het inplannen met de filet americain.

6. Je kent de tv-gids uit je hoofd.

7. ’s Nacht uit bed komen om te plassen is het nieuwe sporten.

8. Overdag ben je te moe om iets te doen, maar ’s nachts ben je in je hoofd je to do lijst aan het opsommen.

9. Bij iedere inspanning sta je te hijgen als een paard.

Misschien is het verstandig om met de verloskundige af te stemmen bij welke van deze signalen je haar moet bellen 😉

14 november 2018 0 comment

Denken en voelen Zwangerschap

Wat doe ik aan mijn negatieve zelfbeeld?

written by Siwoh

Van de week zat ik in een dip. Ik voelde mezelf verschrikkelijk onaantrekkelijk. En dat is aardig omschreven, want eigenlijk voelde ik me een dikke vette zeekoe. Nu had ik daar last van vanwege de lichamelijke veranderingen die een zwangerschap met zich meebrengt. Maar ik vond het enorm lastig om mezelf niet naar beneden te halen en juist een beter gevoel aan te praten.

Negatieve gedachtes

Als ik een foto van mezelf zie, zie ik een fatsig mens. Echt, iedere keer is het weer een klap. Die onderkin…pfff. Ik herken mezelf er totaal niet in. Ik heb de ronde vormen die ik voorheen graag wilde, maar mijn lichaam voelt niet als dat van mij.

Ik behandel mezelf heel onredelijk, daar ben ik me van bewust. Andere (zwangere) vrouwen vind ik niet onaantrekkelijk door hun rondingen. Maar mezelf lijk ik door een heel andere bril te bekijken. Het enige dat ik zie is onderkin, putten in mijn benen en wallen onder mijn ogen.

Ik weet dat ik trots mag zijn op wat mijn lichaam creëert, maar het voelt alsof ik momenteel niks presteer en alleen maar fatsiger word.

Invloed omgeving

In een eerder blog vertelde ik al dat mensen in mijn omgeving mij aan het begin van mijn zwangerschap regelmatig wezen op het feit dat ik dik(ker) werd. Dit zorgde er wel voor dat ik me er meer bewust van was. Ik zag het niet alleen, anderen zagen het ook. De laatste tijd zeggen mensen vaak dat het er na de zwangerschap toch wel weer af gaat. En wat als dat nou niet zo is? Blijf ik me dan zo voelen?

Ik vertelde dat ik ook positieve opmerkingen kreeg, maar dat het langer duurde voordat die binnenkwamen. Nog steeds zeggen vrouwen dat ik mooi zwanger ben. En dat is fijn om te horen. Ook mannen kunnen complimenteus zijn. Het mooie bij die mannen is de blik die het overtuigend maakt. Een blik die je niet kunt faken, liefdevol en trots. Een blik die je het gevoel geeft dat je gezien wordt, echt gezien. Een blik die de woorden van een compliment overbodig maken. Maar op de één of andere manier lijken die complimenten een eeuwigheid geleden en niet meer van toepassing.

Partner

Voor mijn zwangerschap zei Marcel dat hij zwangere vrouwen niet aantrekkelijk vindt. Aan het begin van mijn zwangerschap kwam hij hier op terug en zei hij dat hij het bij mij anders ervaart. Maar om de één of andere reden heb ik moeite om dat laatste binnen te laten komen.

Ik lees over mannen die iedere dag tegen hun zwangere vrouw zeggen dat ze hun nieuwe ronde vormen mooi vinden. Marcel is enorm lief en zorgzaam, hij zou alles voor me doen. Maar zo’n concreet persoonlijk compliment heb ik nooit van hem gehad. Ja, dan kan ik het wel weer bespreekbaar maken en hem vertellen hoe onaantrekkelijk ik me voel. En dan? Dan krijg ik geforceerd te horen dat ik wel aantrekkelijk ben. Nee dank je, laat maar zitten.

Weten en voelen

Ik weet dat ik er niet uitzie als een gedrocht, maar zo voel ik me wel. Mijn weten en voelen zitten niet met elkaar op één lijn. Ik weet dat dit gevoel tijdelijk is, dat het wel weer voorbij gaat. Maar ik wil me niet zo belabberd voelen, ook niet voor een moment. Ik wil nog even genieten van de zwangerschap. Fysiek gaat het al niet zo soepel, ik wil mezelf niet ook mentaal in de weg zitten. Dus ik zoek manieren om lekkerder in mijn vel te zitten.

Een bezoek aan de kapper en wat mascara zorgen er voor dat ik er in ieder geval wat frisser uitzie. Maar ik geloof dat ik vooral een mentale oppepper nodig heb. Dus ik bespreek het toch met Marcel en probeer het vervolgens los te laten. Mezelf niet meer negatief benaderen en naar beneden halen.

Ik accepteer dat ik nu dikker ben en sta meer stil bij de complimenten die ik krijg, wuif ze niet weg. Zoals de bekkenfysio die zei dat ik mezelf een schouderklopje mag geven omdat ik zo ver ben gekomen. Dat ik heb gedaan wat daar voor nodig was. Ik heb netjes de oefeningen gedaan en geluisterd naar mijn lichaam. En hoewel dat compliment niets te maken heeft met mijn uiterlijk, voel ik me er wel beter door. Het voelt als een prestatie en daar ben ik trots op. Net als bij een hardloopwedstrijd. Na afloop zie ik er ook niet op mijn best uit, maar staat dat mijn trots niet in de weg.

7 november 2018 0 comment

50-dingen Nissewaard Buiten Gezin Kleuter Naar buiten met kinderen Peuter

Actieve herfstvakantie met kinderen

written by Christina

Nu ik werk en tegelijk een opleiding volg, ben ik maar één dag in de week vrij. Op deze dag moet ik alle dingen plannen die ik niet in het weekend kan doen. Gelukkig ben ik tijdens de schoolvakanties vrij en keek ik er erg naar uit om in de herfstvakantie lekker actief te zijn met de meiden en dingen te ondernemen.

Naar buiten

Ik weet dat zowel de meiden als ik er baat bij hebben dat we dingen buitenshuis doen. Binnen loopt de energie op, zitten zij op elkaars lip en ben ik alleen maar aan het corrigeren. Leuk is anders, dus dan maar zoveel mogelijk buitenactiviteiten van te voren inplannen. Ik ben lid van de 50-dingen Hoogvliet groep op Facebook en daar zag ik buitenactiviteiten voorbij komen die in de herfstvakantie gepland stonden.

Aan de slag

De keus viel op blaadjes zoeken en hiermee een herfstkunstwerk maken, en knutselen met kastanjes. Bladeren zoeken en daar een kunstwerk van maken, hebben we lekker met zijn drieën gedaan. Een stukje door het bos wandelen was niet helemaal geslaagd volgens mijn oudste, maar de jongste kon haar geluk niet op. Lekker buiten en alleen de mooiste blaadjes mochten mee. Het lijmen ging ook goed en tot mijn geluk konden de twee goed met elkaar samenwerken. Ze waren dan ook trots op hun werk.

Het natuurkunstwerk van Eva en Zoey

Knutselen met kastanjes heb ik alleen met Eva (5) gedaan. In totaal hebben we drie knutsels gedaan en was het een gezellig leerproces voor haar en voor mij. Voor Eva om nieuwe dingen te doen en voor mij om haar los te laten en vooral te laten ontdekken. Voor het maken van een spinnenweb van touw was er meer techniek nodig die zij op dat moment aan kon, dus ging zij een spin maken. Ik was dan ook supertrots toen zij helemaal zelf bedacht had dat de poten van haar spin geknakt moesten zijn om te kunnen lopen. Ik werd er weer aan herinnerd dat ik een hele slimme meid heb.

De rest van de week hebben we kunnen vullen met kleine activiteiten, maar deze twee 50-dingen activiteiten spanden wel de kroon. Ik vond het geweldig om tijd met mijn kinderen door te brengen. Ik vond het zowel ontspannend als leerzaam en ik heb het gevoel dat dit ook voor hen geldt. Het belangrijkste vind ik dat we actief met elkaar bezig waren. Samen dingen doen en van elkaar leren en genieten.

Hoe nu verder?

Beide activiteiten waren onder leiding van dezelfde vrijwilligers en ik vind hun betrokkenheid erg inspirerend. Als ik dan kijk naar de ontwikkeling van het 50-dingen boek van Nissewaard, zie ik echt de meerwaarde van de contacten die wij leggen met inwoners. Dat het concept breed gedragen wordt binnen Nissewaard en echt een onderdeel wordt van de gemeente en diens inwoners. Ik kijk uit naar de buitenactiviteiten die hier zullen worden opgezet.

31 oktober 2018 0 comment

Zwangerschap

Oeps…vergeten!

written by Siwoh

Afwezigheid, een slechter concentratievermogen en geheugenproblemen: bekende symptonen van zwangerschapsdementie.

Euhm…

Aan het begin van de zwangerschap merkte ik dat ik heel erg moest zoeken naar namen en woorden. Veel meer dan normaal gesproken. Het onthouden van namen is sowieso niet mijn sterkste kant, maar nu voel(de) ik me soms echt achterlijk. Maar oké, het hoort erbij. Daar mogen we de hormonen hartelijk voor bedanken.

O ja!

Ik ben enorm gestructureerd en georganiseerd. Voor mij geen leven zonder agenda. En dat is maar goed ook, want wat ik momenteel niet opschrijf gebeurt niet. Niet omdat ik er geen zin in heb of het geen prioriteit vind, maar simpelweg omdat ik het keihard vergeet. Ik geloof dat ik niet eerder zo vaak ‘O ja’ zei als tijdens deze zwangerschap.

Beetje vervelend

In de loop van de zwangerschap werd het kwaaltje wel wat vervelender. Zo ging ik een keer op de fiets naar de supermarkt. Terwijl ik terugliep naar huis realiseerde ik me dat ik helemaal niet lopend was gekomen. Mijn fiets stond nog bij de supermarkt! Ik was al bijna thuis en moest erg nodig plassen, dus first things first en daarna terug naar de winkel om de fiets op te halen. Beetje jammer.

Ernstig

Laatst heeft de zwangerschapsdementie zijn hoogtepunt bereikt. Dat hoop ik tenminste, want dit is toch wel ernstig. Ik ging met Bradley naar een basketbalwedstrijd. We zaten al zeker een half uur in de sporthal toen ik me afvroeg waar mijn autosleutel was. Ik had de sleutel echt niet bij me, dus dat kon maar één dingen betekenen. Wij snel naar de auto toe. Ik kreeg het met de seconde warmer. Oh wat was ik opgelucht toen ik de auto zag staan. Dat had heel anders had kunnen aflopen, want de autosleutel lag voor het grijpen op mijn stoel. Alsof ik iemand wilde uitnodigen om de auto mee te nemen.

Accu opladen

Op dit moment heb ik zwagerschapsverlof. De eerste dagen van mijn verlof was ik bekaf, maar nu merk ik dat ik wel tot rust kom. Laten we hopen dat ik door de rust weer wat oplaad en de zwangerschapsdementie daardoor wat afneemt.

24 oktober 2018 0 comment

Zwangerschap

Soms moet je even helemaal niets moeten

written by Siwoh

Morgen ben ik 34 weken zwanger. 34 van de verwachte 40 weken. En ik ben me een partijtje moe. Echt, het produceren van een mini-mens is vermoeiend. Daar komt bij dat ik 32 uur per week werk. De laatste tijd ben ik ’s avonds echt kapot. Als ik thuiskom van mijn werk, stort ik neer op de bank en sta ik alleen nog op als het noodzakelijk is. Je begrijpt dat ik enorm uitkijk naar morgen, want morgen begint mijn zwangerschapsverlof!

Zwangerschapsverlof en bevallingsverlof

Je moet uiterlijk vier weken voor de uitgerekende bevallingsdatum met zwangerschapsverlof gaan, maar hebt recht op zes weken zwangerschapsverlof. In eerste instantie wilde ik proberen om mijn zwangerschapsverlof te rekken tot vier weken van tevoren, omdat ik achteraf dan langer bevallingsverlof heb. Je bevallingsverlof duurt tenminste tien weken en gaat in op de dag na de bevalling. Wat je niet opneemt aan zwangerschapsverlof, mag je optellen bij je bevallingsverlof.

Vanwege mijn vermoeidheid adviseerde mijn verloskundige mij om toch zes weken van tevoren met zwangerschapsverlof te gaan. En daar ben ik toch wel blij mee. Ik zou er niet aan moeten denken om nog twee weken te werken. Dat is absoluut niet vanwege mijn werk, ik doe mijn werk met veel plezier. Ik heb er gewoon de energie niet meer voor.

Plannen

Vandaag zeg ik gedag tegen de kinderen op mijn werk. Gisteren heb ik collega’s en vrijwilligers gedag gezegd. Ik kreeg de vraag wat ik tijdens mijn verlof ga doen. Ik kan vol overtuiging zeggen: zo min mogelijk. Behalve het wassen van de babykleren en luiers, heb ik geen plannen. Ik wil niets moeten doen. Ik kijk er naar uit om mijn dagen te slijten met het kijken van nutteloze tv-programma’s. En hele dagen rondlopen in mijn badjas. Wat zeg ik? Rondlopen? Zitten, liggen, hangen. Even helemaal niets. Eens zien hoelang ik dat kan volhouden…

17 oktober 2018 0 comment

Eten en drinken Gezin Gezondheid Opvoeding

De prijs van gezonde voeding

written by Siwoh

Gezond eten is belangrijk voor je gezondheid, je lichaamsgewicht en de kwaliteit van je leven. Dat junk food niet onder gezonde voeding valt, hoef ik niet te vertellen. Junk food is troep. Ook lekker zo nu en dan. Maar als je gezond wilt leven, zou junk food niet tot je dagelijkse voedingspatroon moeten behoren. Toch hebben arme gezinnen vaak slechte eetgewoontes.

Puur eten

Gezonde voeding ziet eruit zoals het smaakt en bestaat voornamelijk uit één ingrediënt. Denk aan groenten, vlees en vis, fruit, noten en zaden, bonen en peulvruchten.

Puur eten is duur eten

Wat ik jammer vind van gezonde voeding is dat het vaak relatief duur is. Dat is één van de redenen dat ik zelf een volkstuintje heb, waarop ik groenten verbouw. Lekkere groenten voor een stuk minder geld dan in de winkel. Ja, je moet er iets harder voor werken, maar eigenlijk is die inspanning ook best wel ontspannend. Maar ik kan me voorstellen dat niet iedereen beschikt over de mogelijkheid om eigen groenten te verbouwen of dat niet iedereen daar zin in heeft. Begrijpelijk.

Maar eerlijk is eerlijk: aan gezond eten hangt een prijskaartje.

Viktor Vitamientje

Laatst vertelde een deelnemer van een wandelgroep mij over Viktor Vitamientje. Dit is een stichting die vindt dat elk kind in Nederland gezond groot moet kunnen worden. De stichting verzorgt groente en fruit voor ieder kind met ouders in geldnood. Ouders kunnen wekelijks voor een bepaald geldbedrag groente en fruit halen. Ik weet niet meer voor welk exact bedrag, maar het was in ieder geval € 10,- per kind per week. Dat lijkt me toch niet verkeerd. Ik denk dat je daar als ouder aardig mee bent geholpen.

Armoede en slechte eetgewoontes

Uit onderzoek blijkt dat de slechte eetgewoontes van arme gezinnen niet alleen voortkomt uit de hogere prijs van gezonde voeding. Ouders uit arme gezinnen moeten op veel dingen nee zeggen, bijvoorbeeld op nieuwe spullen en op uitstapjes. Het continu nee moeten zeggen, geeft ouders het gevoel tekort te schieten. Als een kind dan vraagt/zeurt om een ongezonde snack of maaltijd, is het als ouder fijn om ook eens ja te kunnen zeggen. Dit heeft dus te maken met de symbolische waarde van voedsel bij ouders uit arme gezinnen.

Als ik dat zo lees, denk ik dat initiatieven waarbij arme gezinnen toegang wordt gegeven tot gezonde voeding hand in hand moeten gaan met het veranderen van de symbolische waarde van voedsel. Dat betekent dat een zakje chips dan niet meer gelijk staat aan houden van. Dat betekent dat juist zo nu en dan nee zeggen tegen een zakje chips kinderen positieve dingen kan bijbrengen, als wilskracht en discipline.

10 oktober 2018 0 comment

Gezin

Hoe wij een “gratis” professionele foto van onze meiden kregen

written by Eline

We zitten in het winkelcentrum bij een restaurantje te lunchen. Niet ver bij ons vandaan staat een kraampje waar een mevrouw foto’s aan het maken is van allemaal kindjes. Onze dochter van bijna 3 ziet dat en gaat steeds iets dichterbij staan om te kijken. Vervolgens komt ze terug met de mededeling dat ze ook op de foto wilt. Ik heb daar echt geen zin in. We zitten lekker te eten, we hebben al vrij veel foto’s van haar en ik vermoed zo dat er kosten aan verbonden zouden zijn. Onze oudste dochter heeft inmiddels door dat het werkt om te blijven zeuren en uiteindelijk gaat Bas kijken wat het inhoudt en wat de kosten zijn….

Maar € 2,50!

Bas komt terug en vertelt dat het maar € 2,50 kost. Broertjes/zusjes mogen dan gewoon gratis mee op de foto en je krijg één foto gratis. Voor € 2,50 kun je ook niet tobben en met zo’n geweldige actie dat onze jongste dochter gewoon gratis mee mag op de foto kunnen we het natuurlijk niet laten zitten. Daarnaast zijn we vooral het gezeur zat. Uiteindelijk trappen we er dus in. De meiden samen op de foto, helemaal leuk. Onze oudste dochter ook weer gelukkig en daarna kunnen we weer rustig eten.

Foto ophalen

Een week later gaan we met zijn allen naar het winkelcentrum om de gratis foto op te halen. We komen bij het kraampje, geven onze gegevens door en vervolgens haalt de mevrouw een heel pakket uit haar tas. Alles wordt uitgestald: een canvasdoek, een stuk of 10 foto’s afgedrukt op verschillende groottes en de gratis foto. Bas en ik weten allebei even niet wat we ermee moeten. We zouden een gratis foto komen ophalen en opeens liggen daar wel heel veel foto’s van onze kinderen.

We kijken eerst maar even naar de gratis foto en we begrijpen al snel waarom deze foto gratis is. Ze hebben werkelijk waar de meest lelijke foto van de meiden gratis afgedrukt en uiteraard hebben ze de leukste foto op het canvasdoek afgedrukt. De mevrouw begint uit te leggen wat de verschillende pakketten zijn en welke kosten eraan verbonden zijn. Onze mond valt open van verbazing, want het is echt belachelijk duur voor iets wat eerst nog maar € 2,50 kostte. Ik geef nog aan dat het leuk was geweest als ze dit erbij hadden vermeld toen de foto’s werden genomen, maar dat lijkt de mevrouw niet zoveel te doen.

Toch maar een pakket?

Bas en ik staan vol verbazing naar de foto’s te kijken. Onze peuter rent om ons heen en roept steeds: “Kijk mama, dat ben ik….mooi he!” Ik vraag aan de mevrouw wat er met de foto’s gebeurt als we ze niet willen. Ze vertelt dat die allemaal worden vernietigt. Het is toch wel fijn om te weten dat niet iemand anders straks een foto van onze meiden in huis heeft staan. We staan daar een tijdje besluiteloos te wezen en uiteindelijk nemen we het canvasdoek mee en een link voor de digitale foto’s. Ik krijg het nog voor elkaar om een groter pakket te krijgen voor een lagere prijs, maar alsnog was het gewoon een hoop geld.

Nooit meer!

We lopen weg en Bas en ik moeten hard lachen. We zijn net gigantisch afgezet en in hun aanpak getrapt. Want welke ouder kan nou afgedrukte foto’s van zijn kind laten liggen? We spreken af dat we dit nooit, maar dan ook echt nooit meer doen!

3 oktober 2018 0 comment

Zwangerschap

Wasbare luiers of wegwerpluiers?

written by Siwoh

Het gebruik van wegwerpluiers is een enorme aanslag op het milieu, dus ik zit al een tijdje te tobben over het gebruik van wasbare luiers. Maar bij wasbare luiers gebruik je meer water en wasmiddel dan bij wegwerpluiers. Is het dan wel beter voor het milieu? En daar komt bij dat wasbare luiers enorm duur zijn. Waar doe ik nou goed aan?

Gebruikersgemak

Wegwerpluiers zijn makkelijk in gebruik. Er komt geen extra was bij kijken. Je gooit ze bij het vuil en that’s it. Daar komt bij dat wegwerpluiers overal te verkrijgen zijn. Dat is bij wasbare luiers wel anders, daar moet je echt wel even naar op zoek gaan.

En wat dacht je als je kindje onderweg een poepluier heeft? Een wegwerpluier gooi je weg en je bent er vanaf. Een wasbare luier moet je bewaren en thuis wassen. Daarvoor gebruik je trouwens een wetbag. Deze zak sluit goed af, dus lekt niet en stinkt niet. En nee, de ontlasting hoef je niet mee te nemen. Die komt op een inlegvel terecht en die gooi je weg.

Volgens LuierSite moet je bij wasbare luiers de eerste twee maanden 1,5 was per week extra draaien, daarna 1 extra was per week.

Milieu

Volgens Milieu Centraal gebruikt een kind gemiddeld 5 luiers per dag. Dat zijn 150 luiers per maand, wat goed is voor 22 kilo afval. Meer dan 4% van het huishoudelijke restafval in Nederland bestaat uit wegwerpluiers.

Volgens WasbareLuierWereld bespaar je met wasbare luiers zo’n 260 kilo luierafval per jaar per kind. Vergeleken met wegwerpluiers zorgen wasbare luiers voor 1,7 tot 3 keer minder CO2-uitstoot. Zelfs met de extra wasjes hebben wasbare luiers minder impact op het milieu.

Kosten

Wasbare luiers zijn prijzig in de aanschaf, het is een aardige investering. Maar op de langere termijn bespaar je met wasbare luiers flink ten opzichte van wegwerpluiers. Gemiddeld gebruik je per kind in totaal zo’n 5.676 wegwerpluiers ten opzichte van 24 wasbare luiers. Met wasbare luiers ben je dan zo’n € 480,- goedkoper uit. En mocht je het gezin nog verder willen uitbreiden, dan kun je de wasbare luiers bij het volgende kindje weer gebruiken. Dan ben je natuurlijk nog voordeliger uit.

Al met al vind ik dat de voordelen van wasbare luiers opwegen tegen de nadelen, dus voor mij is deze keuze gemaakt. Nu nog uitzoeken voor welk merk wasbare luiers wij gaan…

26 september 2018 0 comment

Newer Posts

Older Posts