Buiten kun je genieten van de natuur en tot rust komen.
In deze categorie vind je blogs over verschillende buitenactiviteiten, zoals wandelen, hardlopen en naar buiten met kinderen.
Buiten kun je genieten van de natuur en tot rust komen.
In deze categorie vind je blogs over verschillende buitenactiviteiten, zoals wandelen, hardlopen en naar buiten met kinderen.
Ons leven is druk, drukker, drukst. Een werkweek is te kort om alles gedaan te krijgen en het weekend is voorbij na één keer knipperen met je ogen. Als het even kan, ben ik buiten te vinden. Het liefst onthaasten in de natuur. Het geluid van vogels die fluiten en de wind die waait door de bomen. Maar ook tussen de drukte door even een blokje om, een frisse neus halen.
Noura begint momenteel met lopen. Ze is een beweeglijk kind en altijd op onderzoek uit. Ik merk dat ik haar binnen vaker moet begrenzen dan buiten. Binnen heeft ze natuurlijk wel haar speelgoed waar ze lekker mee kan spelen, maar het is natuurlijk super interessant om alle laatjes en deurtjes open te trekken. Dat leidt tot 1.538 keer per dag zeggen dat iets niet mag. Heel irritant. Buiten is dat minder. Buiten is enorm veel te zien en ontdekken. Op speelplekken in de buitenlucht heeft ze veel meer bewegingsruimte dan in huis. Ze kan haar energie kwijt en haar interesse in de omgeving.
Ik begrijp heel goed dat mijn moeder vroeger vaak buiten was met ons (mijn broertje, zusje en ik) Ik geloof ook dat daar de basis is gelegd voor mijn buitengevoel. Ik had als kind een sterke connectie met de natuur. Als tiener niet, maar toen ik ouder werd kwam dat weer terug. Daarom vind ik het belangrijk om Noura ook deze basis mee te geven. En mocht ze in de toekomst geen connectie hebben met de natuur, dan heb ik in ieder geval deze herinneringen opgedaan.
Naar buiten gaan in de kou vind ik wel een uitdaging. Ik merk dat als ik lekker warm binnen zit, ik mezelf er toe moet zetten om de deur uit te gaan. Maar zodra we de deur uit zijn, is het eigenlijk altijd wel fijn. Zolang de kleding aangepast is aan het weer. Voor Noura heb ik een buitenpak en regenlaarzen aangeschaft. Dan houdt ze het buiten lekker warm en droog. Echt niet dat het weer ons er van weerhoudt om die gezonde buitenlucht op te snuiven. Ik denk dat het buiten zijn het leuker maakt voor ons beiden.
Op Facebook kwam ik een groep tegen: 1000uurbuiten2020. Geïnspireerd door 1000 hours outside, een blog om anderen te inspireren om tijd met kinderen buiten door te brengen. Nu hoor ik je al denken: “1000 uur??” Nee, ik tikte geen nul teveel. Ik bedoel echt 1000. Duizend. Waarom 1000? Omdat uit onderzoek is gebleken dat kinderen jaarlijks gemiddeld 1200 uur schermtijd besteden. Met 1000 uur buitentijd komt dat dus aardig overeen met de schermtijd.
Ik weet niet of het voor ons haalbaar is om 1000 uur in het jaar buiten door te brengen. Maar ik vind het wel leuk om er meer bewust mee bezig te zijn en er achter te komen hoeveel tijd Noura en ik daadwerkelijk samen buiten doorbrengen. Hiervoor houd ik onze buitentijd bij in een document dat ik uit de Facebook-groep heb. Zoals je ziet, hebben wij tot nu toe vier uur buiten doorgebracht:

Ik kan je aanraden om lid te worden van de groep op Facebook. Niet perse om die 1000 uur te behalen, maar vooral om inspiratie op te doen. Er komen hele leuke ideeën voorbij. Van echte buitenmensen, maar ook van mensen die van zichzelf helemaal niet veel buiten komen. Zij willen niet zozeer naar buiten voor zichzelf, maar voor hun kinderen. Omdat het voor kinderen zo enorm belangrijk is om tijd buiten door te brengen.
Heb je zin om het nieuwe jaar te beginnen met een lekkere wandeling met het gezin? Een mooie wandeling die je niet dagelijks maakt? Die goed vol te houden is voor jong en oud? Dan is de wandelroute Moersbergen een idee!
Een tijdje terug was ik voor een conferentie in de Utrechtse Heuvelrug. Een mooie bosrijke omgeving. Ik nam mezelf voor om hier snel terug te komen voor een boswandeling. Op Tweede Kerstdag hadden wij geen sociale verplichtingen. We hadden een lekker rustig dagje voor de boeg, maar ik had wel zin om er op uit te gaan. Een stukje wandelen in een ander gebied dan ik dagelijks loop. Een stukje dat ook vol te houden is voor onze 11 jaar oude hond Frits. Natuurlijk dacht ik direct aan de Utrechtse Heuvelrug en na wat onderzoek op internet kwam ik uit op een mooie en haalbare route voor het gezin: Moersbergen.
Tegen de voet van de Utrechtse Heuvelrug ligt landgoed Moersbergen, dat ontstaan is in de Middeleeuwen. Het kasteel is niet toegankelijk voor publiek, maar dat is niet erg. Rondom het kasteel is genoeg te zien: een park en bossen, lanen, akkers en weiden.



De wandelroute Moersbergen heeft een afstand van 3,4 km. De geel gemarkeerde route heeft een afwisseling van open weide en gesloten bos. Langs de route staan een aantal bankjes. Dus genoeg mogelijkheden om even uit te rusten of rustig een boterham te eten.

Onze navigatie kan wel een update gebruiken, dus ik weet niet of het daar aan ligt. Maar onze navigatie had moeite om de ingang aan de Moersbergselaan te vinden. Je kunt dan het beste de navigatie instellen op Oude Rijksstraatweg in Doorn. Die grenst aan de Moersbergselaan.

Wij waren met de kinderwagen, maar achteraf was de draagzak misschien een beter idee. Het was wel te doen met de kinderwagen, maar sommige paden waren wel wat drassig. Dat liep dus wel wat lastig.
Het zonnige weer vraagt om waterpret. Ik zet de leukste waterspelletjes voor je op een rij…
Benodigdheden:
Een kind zet het vergiet op. Een ander kind (of andere kinderen) proberen nu waterballonnen in het vergiet te gooien. Het kind met het vergiet op probeert de waterballonnen te vangen. Je begint dichtbij en je kunt het steeds moeilijker maken door op grotere afstand te gaan staan.
Benodigdheden:
Geef het kind een plastic bakje met water en een kwast (of nog liever een aantal verschillende kwasten) en laat hem/haar schilderen op de tegels buiten.
Benodigdheden:
Vul de plastic bak met een laagje water, leg in het water een aantal plastic objecten en zet de schaal in de vriezer. Zodra de laag bevroren is, breng je een dun nieuw laagje water aan, leg je er weer wat speeltjes op en zet je deze opnieuw in de vriezer. Dit herhaal je totdat de bak vol zit. Doe niet teveel water ineens erop. Dan smelt namelijk je eerste laag weer.
Keer de bak om op een warme dag en daag de kinderen uit om de spulletjes uit het ijs te halen. Je kunt ze zelf laten bedenken hoe ze dat kunnen doen, maar je kunt ook een aantal voorwerpen erbij leggen die helpen, bijvoorbeeld een bekertje warm water met een kwast.
Benodigdheden:
Knip de sponzen in de lengte in vieren. Leg de sponsrepen als 3×4 repen neer. Bind de sponzen in het midden met een stukje ijzerdraad strak samen. Teken op de grond met stoepkrijt cirkels met punten. Zet een emmer met water neer. Maak de sponsbal nat en gooien maar! Wie de meeste punten verzamelt, is de winnaar.
Benodigdheden:
Maak de t-shirts nat met water en leg ze in de vriezer. Deel de bevroren t-shirts uit aan de deelnemers van het spel. Degene die het eerste het t-shirt heeft aangetrokken, wint het spel!
P.s. Het woord kind(eren) in deze blog kan vervangen worden door het woord volwassene(n) 😉
Op zondag 14 juli organiseerde MOE en FIT in samenwerking met het Milieu Huis en Ravottuh het eerste 50-dingen festival in Nissewaard. Een evenement om het buitenspelen van kinderen te stimuleren.
Buitenspelen is goed voor kinderen, om heel veel redenen. Om er een paar te noemen:
Zo belangrijk dus, dat kinderen buitenspelen. Toch blijkt dat kinderen telkens minder buitenspelen. Daarom probeert MOE en FIT mee te denken met ouders. Te bekijken wat er nodig is om meer naar buiten te gaan met de kinderen.
Dit heeft onder andere geleid tot het 50-dingen boek van Nissewaard, waar ouders leuke en laagdrempelige ideeën kunnen opdoen voor buitenactiviteiten. In de zomervakantie organiseren we door heel Nissewaard de 50-dingen karavaan, waarbij verschillende organisaties op diverse locaties activiteiten uit het boek organiseren. Op zondag 14 juli hadden we hiervoor de aftrap: het 50-dingen festival.
Stokpaardjes parcours, beestjes zoeken, zakmesles, pony’s aaien, boomstammen zagen en boren om daar mini tuinkerstuintjes van te maken… Kinderen (en ouders) konden zich uitleven bij het 50-dingen festival. Op een hele mooie locatie: natuurspeeltuin het Beverbos in de Bernisse.
(Tekst gaat verder onder de foto’s)







Speciaal voor de ouders was Nico er ook, die zich sinds kort inzet voor MOE en FIT. Nico heeft ruime werkervaring als chef-kok en heeft les gegeven aan de horeca vakschool. Met deze talenten en passie wil hij ouders tools meegeven voor natuurlijke voeding.
Bij het 50-dingen festival konden bezoekers genieten van verschillende zelfgemaakte veganistische lekkernijen: chutneys, humus, burgers van kikkererwten, groenten shaslicks, regenboogpannenkoeken, ijsthee en fruitwater. Wat vonden de mensen het lekker! Zowel ouders als kinderen. Een moeder zei: ‘Thuis willen de kinderen geen groente eten, maar dit vinden ze heerlijk!’


Bij MOE en FIT zijn we enorm blij en trots dat Nico onze blog gaat aanvullen met recepten en tips. Houd het in de gaten, want dat wil je niet missen!
In natuurwater zwemmen, in een boom klimmen, het laarzenpad bewandelen en in de natuur sporten… een aantal activiteiten uit het 50-dingen boek van Nissewaard.
Het boek brengt je niet alleen op leuke ideeën. Je kunt er ook in tekenen, schrijven of plakken. Als je een activiteit hebt gedaan, knip je het hoekje van de pagina af en plak je dat achterin jouw boek. Zo wordt het een boek vol dierbare herinneringen. Wist je dat er zelfs een kaart van Nissewaard bij het boek zit? Op die kaart staan locaties aangegeven waar je activiteiten kunt doen.
Heb jij nog geen 50-dingen boek van Nissewaard, maar zou je dat wel willen? Dan is dit jouw kans! We geven namelijk een boek weg. Helemaal voor niets. Tenminste… je moet er wel iets voor doen:
Op 13 juli maken wij de winnaar bekend onze Facebook-pagina.
Facebook is op geen enkele manier verantwoordelijk voor deze actie.
In juli loop ik voor het eerst de Nijmeegse Vierdaagse. Tenminste, daar ben ik sinds januari voor aan het trainen. In de weekenden loop ik de lange afstanden en inmiddels zit ik aan de 30 km. Super tof, maar dat brengt wel wat ongemakken met zich mee…
Sinds een tijdje ga ik om 06.00 uur de deur uit om te wandelen. Dat doe ik echt niet voor mijn plezier, want ik ben totaal geen ochtendmens. Tel daar een baby met gebroken nachten bij op en je begrijpt mijn punt. Maar ja, als ik nog iets aan mijn dag wil hebben, zit er niets anders op. Over 30 km doe ik zo’n zes uur. Dat neemt wel wat tijd in beslag. Dus zet ik in het weekend mijn wekker om 05.00 uur. Dan houd ik nog wat tijd over voor de was en de rest van de huishouding, urgh.
Noura geef ik nog steeds borstvoeding. Als zij moet eten als ik aan het wandelen ben, geeft Marcel haar de fles. Daar moet ik dus voor kolven. Aangezien ik doordeweeks 2,5 dag buiten de deur werk, waarvoor ik ook kolf, kolf ik wat af in een week. Daar komt bij dat ik ook alvast melk moet invriezen voor als ik in juli de Vierdaagse loop en van huis ben.
Als ik zes uur aan het wandelen ben, moet ik tussendoor kolven. Anders is het echt niet te doen en is het wachten op een melkexplosie. Daar gebruik ik een voedingsdoek voor. Pompen op mijn tetten, doek eroverheen en gaan met die banaan. Tja, je moet er iets voor overhebben.
Ik heb altijd veel gewandeld. Lekker mijn hoofd legen en genieten van de omgeving, vooral in de natuur. Heerlijk. Maar na een paar wandelingen van vier uur en meer, ga je daar toch een beetje anders tegenaan kijken. Mijn hoofd is leger dan leeg en ik heb mezelf al vijf keer hetzelfde verhaal verteld.
Ik krijg regelmatig de vraag hoe ik dat doe als ik moet plassen. Nou, als er een toilet in de buurt is, ga ik daar natuurlijk lekker op zitten. Maar tot nu toe heb ik dat geluk niet gehad en loos ik mijn plasjes heel asociaal in de bosjes. Ik moet zeggen dat ik tegenwoordig al blij ben als ik bosjes in de buurt zie als ik moet plassen. Ik loop ook vaak op stukken waar je niet ongezien kunt plassen. En om nou open en bloot een plasje te plegen, gaat ook mij te ver.
Een belangrijke tip die ik je wil meegeven, is dat je echt je grote boodschap moet doen voordat je de deur uitgaat. Wandelen stimuleert namelijk de spijsvertering. Onderweg plassen is één ding, maar buiten moeten poepen… Shit, je moet er toch niet aan denken.
Vorige week was het eindelijk zover: de uitreiking van ons 50-dingen boek van Nissewaard. Van veel mensen krijgen we nu de vraag waar en hoe je aan het boek kunt komen.
Deze week delen we de boeken gratis uit op de basisscholen in Nissewaard, voor alle leerlingen van groep 3. Dit jaar kunnen wij de boeken gratis uitdelen dankzij financiering door Gemeente Nissewaard.
Na het uitdelen van de boeken, houden we een aantal boeken over. Deze boeken zullen we verkopen voor 5 euro per stuk, exclusief verzendkosten. Dat is echt een koopje, want de boeken zijn meer dan 9 euro per stuk waard. Denk aan kosten voor de licentie, vormgeving en het drukken.
En onze arbeidskosten voor de ontwikkeling van het boek? Die zijn er niet, want wij (Christina en ik) doen dit vrijwillig. Dat doen we met veel liefde en passie, omdat we in dit initiatief geloven. Wij geloven dat het boek een goede handvat is voor het buitenspelen van kinderen.
Maar na twee lange avonden van boeken nieten en kaarten insteken, en na twee dagen scholen langsrijden en dozen sjouwen, geven wij elkaar een dikke high five. Wij zijn trots. Trots op ons product. Trots op iedereen die heeft geholpen. Trots op de persoonlijke grenzen die wij hebben verlegd in het proces.
Dus voor 5 euro bestel je hier een schitterend mooi boek dat met veel liefde en toewijding tot stand is gekomen.
Wacht niet te lang met bestellen, want de boeken zijn beperkt verkrijgbaar.
Vorig jaar begonnen Christina en ik aan de ontwikkeling van een 50-dingen boek voor Nissewaard. We waren van plan om hier met enige regelmaat over te bloggen, maar dit bleek toch wat lastiger dan gedacht. Nu zijn we in een stadium beland waar we jullie wel heel graag over vertellen…
Met een kleine projectgroep ontwikkelen wij het 50-dingen boek van Nissewaard. Wij vinden het erg belangrijk dat de mensen uit Nissewaard ons initiatief ook dragen. Dat kinderen en ouders met het boekje aan de slag gaan. Dat organisaties er gebruik van maken. Dat mensen uit Nissewaard trots zijn op hun boekje.
Om mensen te informeren en enthousiasmeren, zijn Christina en ik bij veel bijeenkomsten, overleggen en activiteiten aangesloten. Wijkbijeenkomsten, netwerkbijeenkomsten, het Vliegerfestival, de Dag van het Park en ga zo maar door. Iedere keer weer waren wij er om enthousiast te vertellen over ons initiatief.
Gelukkig delen mensen ons enthousiasme voor het boek. Maar met enthousiasme alleen kom je er niet. Om het boek te laten maken, is er geld nodig. Geld om de bedenker van het boek, de vormgever en de drukker te betalen. Dus ook daarvoor gingen we om de tafel met de Gemeente.
De Gemeente heeft toegezegd, maar ook daarmee zijn we er niet. Er moe(s)ten fondsen aangeschreven worden. Hiervoor moet je een helder projectplan hebben inclusief begroting en dekkingsplan. Dus ook dat maakten we.
Je begrijpt dat wij hier veel tijd en energie in hebben gestoken, naast onze andere verantwoordelijkheden zoals ons gezin en werk.
We zullen de boekjes uitdelen aan alle groep 3 leerlingen van de basisscholen in Nissewaard. We vonden het belangrijk om de kinderen al eerder te betrekken bij het boek, dus bedachten we een prijsvraag. Kinderen van groep 3 vroegen wij om de mascotte van het boek te ontwerpen. Welk dier moet in een boek over buitenspelen?
Uiteindelijk hebben wij honderden ontwerpen voorbij zien komen. Hier hebben wij een winnaar uit gekozen. Geloof me, dat was niet makkelijk. Het was enorm aandoenlijk om al die creativiteit te zien.
Vorige week hadden wij een gesprek bij de school waar de winnende leerling les volgt: de Annie M.G. Schmidt. We hebben het geluk dat we hier te maken hebben met een hele enthousiaste leerkracht die veel mogelijkheden ziet met het boekje.
We zijn een feestelijke uitreiking aan het voorbereiden. Bij de uitreiking krijgt de klas te horen welke leerling de prijsvraag heeft gewonnen en zijn/haar ontwerp terugziet in het 50-dingen boek van Nissewaard.
We verklappen verder niets, maar na de uitreiking brengen we jullie op de hoogte. Beloofd!
Nu ik werk en tegelijk een opleiding volg, ben ik maar één dag in de week vrij. Op deze dag moet ik alle dingen plannen die ik niet in het weekend kan doen. Gelukkig ben ik tijdens de schoolvakanties vrij en keek ik er erg naar uit om in de herfstvakantie lekker actief te zijn met de meiden en dingen te ondernemen.
Ik weet dat zowel de meiden als ik er baat bij hebben dat we dingen buitenshuis doen. Binnen loopt de energie op, zitten zij op elkaars lip en ben ik alleen maar aan het corrigeren. Leuk is anders, dus dan maar zoveel mogelijk buitenactiviteiten van te voren inplannen. Ik ben lid van de 50-dingen Hoogvliet groep op Facebook en daar zag ik buitenactiviteiten voorbij komen die in de herfstvakantie gepland stonden.
De keus viel op blaadjes zoeken en hiermee een herfstkunstwerk maken, en knutselen met kastanjes. Bladeren zoeken en daar een kunstwerk van maken, hebben we lekker met zijn drieën gedaan. Een stukje door het bos wandelen was niet helemaal geslaagd volgens mijn oudste, maar de jongste kon haar geluk niet op. Lekker buiten en alleen de mooiste blaadjes mochten mee. Het lijmen ging ook goed en tot mijn geluk konden de twee goed met elkaar samenwerken. Ze waren dan ook trots op hun werk.

Het natuurkunstwerk van Eva en Zoey
Knutselen met kastanjes heb ik alleen met Eva (5) gedaan. In totaal hebben we drie knutsels gedaan en was het een gezellig leerproces voor haar en voor mij. Voor Eva om nieuwe dingen te doen en voor mij om haar los te laten en vooral te laten ontdekken. Voor het maken van een spinnenweb van touw was er meer techniek nodig die zij op dat moment aan kon, dus ging zij een spin maken. Ik was dan ook supertrots toen zij helemaal zelf bedacht had dat de poten van haar spin geknakt moesten zijn om te kunnen lopen. Ik werd er weer aan herinnerd dat ik een hele slimme meid heb.
De rest van de week hebben we kunnen vullen met kleine activiteiten, maar deze twee 50-dingen activiteiten spanden wel de kroon. Ik vond het geweldig om tijd met mijn kinderen door te brengen. Ik vond het zowel ontspannend als leerzaam en ik heb het gevoel dat dit ook voor hen geldt. Het belangrijkste vind ik dat we actief met elkaar bezig waren. Samen dingen doen en van elkaar leren en genieten.
Beide activiteiten waren onder leiding van dezelfde vrijwilligers en ik vind hun betrokkenheid erg inspirerend. Als ik dan kijk naar de ontwikkeling van het 50-dingen boek van Nissewaard, zie ik echt de meerwaarde van de contacten die wij leggen met inwoners. Dat het concept breed gedragen wordt binnen Nissewaard en echt een onderdeel wordt van de gemeente en diens inwoners. Ik kijk uit naar de buitenactiviteiten die hier zullen worden opgezet.
Bij de ontwikkeling van het 50-dingen boek voor Nissewaard vinden wij, Siwoh en ik, het belangrijk dat de inwoners betrokken worden.
In een eerder stadium hebben wij deelgenomen aan een netwerkdiner vanuit de Gemeente. Hier hebben we veel nieuwe mensen ontmoet, die erg enthousiast zijn over ons initiatief voor Nissewaard. Om kennis te maken met de bewoners hebben wij besloten om deel te nemen aan koffie-ochtenden. Deze vinden plaats in verschillende wijken. Bij een aantal gelegenheden hebben wij ons idee mogen vertellen en ik moet eerlijk toegeven; ik vond het steeds een beetje spannend om te doen. Ik heb soms nog het idee dat ik een verlegen meisje ben dat op het punt staat haar spreekbeurt te houden.
Terugkijkend op de ontmoetingen moet ik bekennen dat ik niet meer dat verlegen meisje ben. Ook moet ik bekennen dat het project wat ik ten gehore breng mij meer aan het hart gaat dan een spreekbeurt. De reacties zijn tot nu toe erg positief en ik krijg er zoveel energie van dat ik op pad wil voor de volgende ontmoeting.
Vorige week hebben Siwoh en ik kennis gemaakt met een aantal kinderen van de Kinderraad van Spijkenisse Waterland. Elke basisschool heeft een afgevaardigde die zaken aandraagt waar kinderen in hun dagelijks leven mee te maken krijgen. Thema’s zoals verkeer & veiligheid, roken in de buurt, opruimen van de buurt en het opknappen van speeltuinen komen aan bod. Ook worden mensen uitgenodigd om hun verhaal te vertellen aan de kinderen. Vandaar de uitnodiging om met de Kinderraad de parken van de wijk Waterland te bezichtigen.
Het was een kleine opkomst, aangezien het per ongeluk gepland was in de meivakantie, maar desondanks heel gezellig. We hebben met elkaar kennis gemaakt tijdens een wandeling door het Eendenkooipark in Waterland.
Wanneer je een boek maakt met als doelgroep kinderen in de basisschoolleeftijd, is het altijd een aanrader om aan te horen wat zij te vertellen hebben. Sommige kinderen woonden in de buurt van de park en konden ook gelijk hun favoriete plekken en activiteiten laten zien en demonstreren.
Er werd tijdens de tocht gebrainstormd welke activiteiten gedaan konden worden in dit park of in het algemeen. Knutselclub, madeliefjes plukken en rijgen, sponsorloop etcetera. Volop inspiratie dus. Hoe meer we met de kinderen spraken over de natuur en wat je allemaal kunt doen, hoe groter de interesse voor het boekje dat wij voor ogen hebben.
De kinderen wisten al een heleboel te vertellen over spelen in de natuur, maar het leek hen ook leuk om dit vast te leggen in een boek. Ze wilden graag nog eens meedenken en hopen dat zij hun ideeën terugzien in het boekje voor Nissewaard. Aangezien het vakantie was en dus niet iedereen aanwezig kon zijn, plakken we er nog een afspraak aan vast om nog een keertje terug te komen. Gezellig!
