Category:

Gezondheid

Om gezond te leven, heb je balans nodig.

Stimuleer je gezondheid door inspanning en ontspanning: sporten, bewegen, luieren, verantwoord eten, …

Denken en voelen Sport en beweging Zwangerschap

Van broodjes naar Turks brood; dit is mijn postpartum lichaam.

written by Siwoh

Een zwangerschap verandert je lichaam. Op social media zie ik regelmatig foto’s voorbij komen van moeders die binnen de kortste keren weer een figuurtje hebben waar je u tegen zegt. Nou, ik niet hoor. Mijn buikspieren zitten nog verstopt onder een dikke vetrol.

Veranderingen

Voor mijn zwangerschap had ik best een atletisch lichaam: slank en wat gespierd:

Tijdens de zwangerschap had ik een grote ronde buik:

Een maand geleden ben ik bevallen van onze dochter. Nu heb ik een flubber buik:

Niet alleen mijn buik is veranderd, ook mijn benen zijn wat voller geworden. Dat niet alleen. Er zitten nu ook putjes in. Pfff…

Buikspieroefeningen

Het heeft tijd nodig om weer in shape te komen. Over een paar weken, zo’n zes weken na de zwangerschap, mag ik weer wat krachttraining doen. Dan ga ik rustig aan de buikspieroefeningen weer opbouwen. Ik streef er niet naar om terug te gaan naar een buik als op de eerste foto, maar een beetje strakker zou wel fijn zijn.

Trots

Alles op zijn tijd. Voorlopig geniet ik nog even van mijn buikje. Want wat ik niet had verwacht, is dat ik gewoon lekker in mijn vel zit. Ik ben toch wel trots op de buik die ik in de spiegel zie. In die buik heb ik mijn meisje negen maanden gedragen. En dat mag je best nog even zien.

9 januari 2019 0 comment

Denken en voelen Gezondheid Sport en beweging

Hoe goede voornemens werkelijkheid worden

written by Siwoh

Al weken vliegen de goede voornemens me om de oren. Goede intenties om in het nieuwe jaar de levenskwaliteit te verbeteren. Vooral ‘Volgend jaar ga ik vaker sporten’ hoor ik regelmatig voorbij komen. Vaak komt er niets terecht van zulke voornemens. Ik geloof dat een concreter en beter doordacht doel een grotere kans van slagen heeft.

Goede voornemens zijn makkelijk bedacht en nog makkelijker overboord gegooid. Dat komt vaak doordat mensen heel impulsief bedenken dat ze hun leven wel even omgooien en de lat veel te hoog leggen. Maar (ongezonde) gewoontes verander je niet zo makkelijk.

Motivatie

Oké, je realiseert je dat een gezondere leefstijl beter zou zijn voor jezelf. Je wilt vaker sporten of bewegen. Afvallen of gewoon wat fitter worden. Waarom wil je dat? Wil je meer energie? Wil je beter voor je lichaam zorgen? Of wil je lekkerder in je vel zitten? Bedenk waar je nu staat en waar je naartoe wilt werken.

Voorbereiding

Als je weet waar je naartoe wilt werken, is de volgende stap om te bedenken hoe je dat voor elkaar kunt krijgen en hoeveel tijd er voor nodig is. Je kunt informatie zoeken op het internet, bij familie en vrienden, bij sportinstellingen of een instantie als een diëtist.

Denk ook alvast na over de momenten dat je gaat sporten of bewegen. “Vaker sporten” is bij sommige mensen al bereikt als zij komend jaar drie keer naar de sportschool gaan. Ik ga ervan uit dat jouw insteek ambitieuzer is. Overweeg hoe vaak je gaat sporten en op welke dagen je dat gaat doen.

Actie

Je weet nu waar je naartoe je wilt werken en hoe je dat gaat doen, dus is het tijd om over te gaan tot actie. Ga ervoor!

In het proces van jouw verandering kunnen er moeilijke momenten zijn. Momenten waarin het moeilijk is om jezelf ertoe te zetten om te gaan sporten. Denk dan terug aan jouw motivatie om het dit jaar anders te doen en realiseer je dat het tijd nodig heeft om een nieuwe leefstijl aan te meten.

Reflecteer ook regelmatig op jouw plan en hoe je daar mee omgaat. Vind je het iedere keer weer moeilijk om jezelf ertoe te zetten om te gaan sporten? Misschien is het dan handig om hier hulp voor in te schakelen, bijvoorbeeld van een personal trainer. Of blijkt jouw planning toch niet zo praktisch? Bekijk dan hoe het beter zou kunnen werken.

Onderhoud

Na verloop van tijd merk je dat het sporten of bewegen een gewoonte wordt. Je voelt je anders, fitter. Je lichaam lijkt ook te vragen om de beweging. Nu is het zaak om deze leefstijl vast te houden. En vergis je niet: dit kan lastig zijn. Het kan er heel makkelijk bij insluipen om weer terug te vallen in oude gewoontes.

Kies bewust voor jouw nieuwe leefstijl. Denk aan jouw motivatie. Weet je nog waar je stond en hoe ver je inmiddels bent gekomen? Jouw dagelijkse keuzes hebben hier invloed op. Houd de positieve verandering vast. Sta stil bij de goede dingen die het je oplevert.

2 januari 2019 0 comment

Denken en voelen Eten en drinken Kind

Hoe vindt mijn dochter het als je niet ‘gewoon mooi slank’ bent?

written by Carola Dogan

Het is zaterdagavond. Manlief is wat eten met vrienden. Baby op bed, dochter en ik onze überlelijke, maar o zo lekkere onesies aan, M&M’s in de aanslag; Helemaal klaar voor dit jaar pas de negende keer Dik Trom op Netflix. “Zullen we echt niet een andere film kijken?”, probeer ik nog. “Neeheee! Dat vroeg je vorige keer ook al. Jij wilt nooit Dik Trom kijken! Het is mijn lievelingsfilm!” Met rollende ogen en haar vinder op de play-knop ploft zij op de bank. Die attitude is tegenwoordig standaard voor mijn oefenpuber. Ik besluit het te negeren. Een minuut of 2 later kruipt ze toch maar gezellig tegen mij aan.

Hoe meer dik, hoe meer om van te houden

Dik verhuist van Dikkedam naar Dunhoven, waar iedereen naar Zerrin’s zeggen ‘ gewoon mooi slank’ is. De vader van Dik blijkt een wijs man. Als Dik gepest wordt omdat hij dik is, zegt hij opbeurend “Hoe meer Dik, hoe meer om van te houden”. “Mama”, zegt Zerrin, “dat is toch helemaal niet goed. Dik is veel te dik. Die moeder gaat tenminste lijnen. Die vader vindt het helemaal niet erg dat Dik dik is. Hij zegt zelfs dat hij nu meer van hem houdt!”. Mijn dochter is niet bepaald een antilope, meer het type stier: Stevig op de benen en met lood in haar broek. Dik is ze niet, maar van lekker stevig zouden we haar kunnen beschuldigen. “Lieverd, wat vind jij dan dat Dik’s vader zou moeten zeggen?” vraag ik.

“Nou, bijvoorbeeld dat het beter is als Dik gaat afvallen. Dat hij water kan drinken in plaats van zoete dranken en echte groente kan eten in plaats van nepgroente van marsepein. Dat hij moet gaan sporten, want beweging helpt en is ook leuk. Dat hij best wel af en toe wat snoep mag, maar dat het beter is om fruit te nemen. Groente en fruit mag onbeperkt toch? En dan gewoon maximaal 1 x per dag een zoete drank. Dat is veel gezonder voor hem! Dan wordt hij ook niet meer gepest. Pesten is heel erg. Ook heel erg oneerlijk, want eigenlijk maakt het helemaal niet uit hoe je eruit ziet. Of je lief bent, gewoon aardig enzo is veel belangrijker!” roept ze in een vurig betoog. Stiekem maakt mijn hart een sprongetje.

Mooi zijn zit verstopt in je hart

“Vind jij dat wat dikkere mensen mooi kunnen zijn of niet?” vraag ik. In een oogwenk bekijkt ze me van top tot teen. “Mam, serieus?! Jij bent toch ook hartstikke dik. Toch vind ik jou best mooi. Mooi zijn zit eigenlijk verstopt in je hart. Maar ik wil niet dik worden hoor, ik blijf liever gezond.” Ze stopt, lekker ironisch, wat M&M’s in haar mond. Ik moet een beetje grinniken. “Wat ben ik toch trots op jou, mijn kleine grote meid”, breng ik uit. “Ja, jaaa, weet ik. Sssst! We missen de film door jou! Zullen we hem dan volgende week nog een keer kijken? Pleaseeeee?” En daar is mijn oefenpuber weer: Push, pull, repeat. Ik vrees dat de 10e keer Dik Trom niet heel erg lang op zich laat wachten…

19 december 2018 0 comment

Baby Denken en voelen Eten en drinken

Koe of flesloeder? Ieder zijn ding!

written by Carola Dogan

Borstvoeding: Een heikel onderwerp waar werkelijk iedereen blijkbaar een mening over heeft. Na de “O wat is hij schattig!” en de, ongeacht de werkelijkheid, veel gehoorde “Wat lijkt hij op je!” volgt steevast de grote vraag: “Geef je borstvoeding?”. Ergens voel ik het oordeel al aankomen en maak ik mij in mijn hoofd op voor de discussie. Heb ik hier te maken met een fervent voorstander? Een absolute tegenstander? Of toch de moeder die mij met de rijke ervaring van 1 gaat vertellen wat het beste is voor mijn zoon? Van binnen zucht ik. Van buiten zeg ik volmondig: “Ja!”. In spanning wacht ik het antwoord af…

Reacties van anderen

“Knap hoor, ik zou het niet kunnen. Je bent toch geen koe? Heel de tijd dat kind aan je borst, niemand die eens een flesje kan geven. Je weet nooit wat hij binnenkrijgt, om doodzenuwachtig van te worden! Tegenwoordig gooien vrouwen dan wel te pas en te onpas die borsten eruit, maar dat voeden in het openbaar is toch een beetje gênant. Voor je vent is het ook niet bepaald charmant. En straks op je werk? Hoe ga je dat doen dan? Een hoop gedoe allemaal…” hoor ik aan mijn linkerzij. “Nou, het is anders wel het beste voor je kind. Borstvoedingskinderen zijn minder vaak ziek en zijn slimmer. Mijn kind heeft nog nooit een fles gezien. Die moest hij écht niet!” komt het tegengeluid van rechts. “Tja”, stamel ik, “ieder zijn ding”.

Twee kampen

Terwijl ik wegloop, vraag ik mezelf voor de zoveelste keer af waarom mensen zo nodig voor of tegen moeten zijn. Geef je borstvoeding dan ben je een koe. Geef je flesvoeding ben je meer een loeder dan een moeder. Mijn zoon, onze tweede spruit, krijgt borstvoeding omdat wij ons daar allebei prettig bij voelen. In mijn beleving is het echt een samenspel tussen moeder en kind. Door mijn keizersnede duurde het iets langer voordat mijn productie goed op gang kwam. Roni vond het meteen fijn aan de borst. Door een blokkade in zijn nek en een verborgen tongriem had hij wel wat hindernissen te overwinnen, voordat we de borstvoeding op de rit hadden.

Voedingen zijn voor ons een momentje samen. We genieten er intens van. Op mijn werk kolf ik en inmiddels ben ik brutaal genoeg om overal waar ik kom te vragen of mijn net afgekolfde melk in de koelkast mag. Van voetbalkleedkamer tot artiestenfoyer, van serverhok tot luxe kolfruimte; zo kom je nog eens ergens. Mijn dochter heeft geen slok borstvoeding gehad.

De bevalling van mijn dochter ging alles behalve volgens het boekje. Ik was erna ziek en voelde me gesloopt. Zij bleek geen zuigtalent. De borstvoeding liep voor geen meter en ik raakte ervan in de stress. Al op dag 2 besloten we, op advies van de gyneacoloog, om te stoppen. Daar lag die van tevoren gekochte voedingsbeha. Godzijdank had ik geluisterd naar mijn man toen hij mij een maand voor de bevalling zei dat we het kolfapparaat van een paar honderd euro wel aan zouden schaffen als dat echt nodig was. Opgelucht stopten we er een fles in. Heerlijk vond zij het!

Wat werkt

Heb ik nu een van mijn kinderen tekort gedaan? Zo ja, wie dan? Ik vind dat mijn kinderen recht hebben op een blije moeder. Bij Zerrin werd ik blij van de zekerheid en het gemak van het uit handen kunnen geven van een fles. Bij Roni word ik blij van zijn handjes die lieflijk graven in mijn borst en ervaar ik gemak van het altijd bij je hebben van je borsten.

Inmiddels sta ik weer voor mijn deur. Ik kom tot de conclusie dat ik niet voor en niet tegen ben. Ik ben voor wat werkt. Voor het toegeven aan wat elke moeder en elk kind voelt dat het beste is. Wat ik de moedermaffia de volgende keer dat de vraag komt vertel? “Tja…Ieder zijn ding”.

12 december 2018 0 comment

Denken en voelen Gezin Gezondheid

Een lange grijze herfstdag

written by Eline

Ken je dat gevoel dat het een lange tijd herfst is in je hoofd? En dan niet zo’n mooie herfstdag met een zonnetje, maar een natte grijze herfstdag waarbij heel veel bladeren van de bomen vallen. Van dat gevoel heb ik de laatste tijd een beetje last….

Meer dan normaal

Nu heb ik rond deze tijd van het jaar altijd wat last van dat natte grijze herfstgevoel. Dat houdt dan aan totdat de winter voorbij is. Gelukkig zitten er ook altijd nog dagen tussen waarbij in mijn hoofd het zonnetje wel schijnt en ik op en top aan het genieten ben. Geef mij toch maar de lente: lekker weer, niet te warm, niet te koud.

Nu heb ik er alleen iets meer last van dan normaal. Er zijn allemaal veranderingen die ik moeilijk kan plaatsen. Ik krijg er geen grip op. Daarnaast is er nog van alles omheen wat ook in mijn hoofd zit, een plek moet krijgen, maar het nog niet heeft. Ik voel mij verdrietig, boos, gefrustreerd en soms een beetje alleen. Voor mijn idee moet ik hier even doorheen en wordt het straks allemaal weer beter.

Maar hoe doe ik dat dan?

Gelukkig heb ik een hele lieve man en anderen om mij heen met wie ik goed over dit alles kan praten. Praten werkt! Anderen kunnen voor mij relativeren en helpen om het een plek te geven. Toch blijven er altijd dingen die ik alleen moet oplossen. Maar door te praten komt daar ook weer meer ruimte voor.

Daarnaast neem ik tijd om te ontspannen. Er was een tijdje dat ik dat niet deed, maar dat werkt niet. Dat bleek toen ik mijzelf niet de deur uit kreeg naar mijn werk. Ik heb toen eventjes wat rustiger gedaan en mij voorgenomen echt tijd te nemen om te ontspannen. Dat doe ik op dit moment door leuke momenten te hebben met het gezin en met vrienden. Maar ook door gewoon een boek te lezen. Laat de rommel maar even, ik heb soms ook tijd voor mijzelf nodig.

Uitrusten

Mijn man en ik kunnen een druk sociaal leven hebben, maar ook daarin hebben we nu de keuze gemaakt om het even wat rustiger te doen. We hebben ook tijd thuis nodig om uit te rusten. Wat is het heerlijk als ik dan nu in de agenda kijk en zie dat we soms een heel weekend nog niets hebben gepland. Gewoon een hele zaterdag spelen met de meiden, kastelen bouwen en met zijn allen een prinses zijn. Het klinkt misschien raar, maar daar kan ik nu van genieten. Dan schijnt voor mij de zon weer even.

Op naar de lente

De veranderingen in mijn leven gaan doorzetten en kan ik niet terugdraaien. Wel kan ik ervoor kiezen om te ontspannen en soms meer voor mijzelf te kiezen. Zo moet ik de winter door gaan komen. Op naar een hele mooie lente, met weer nieuwe uitdagingen!

5 december 2018 0 comment

Denken en voelen Gezin Opvoeding

Waarom minder cadeaus eigenlijk meer is

written by Siwoh

Het is november maar als Sinterklaas het land in komt, leeft minstens half Nederland al in december. De maand van familiefeesten, gezelligheid en cadeaus. Vaak heel veel cadeaus. Misschien wel teveel cadeaus.

Overvloed

Cadeautjes uitpakken kan zo leuk zijn. Wat zou het zijn? Is het waar ik om vroeg? Of iets anders? Wat is het? Ohh wat spannend!

Maar ik ken ook situaties waarbij kinderen een hoeveelheid cadeaus uitpakken, die weinig ruimte overlaten om het te laten bezinken en zich te verwonderen over het cadeau. Die van uitpakken naar uitpakken en nog meer uitpakken gaan. Vervolgens hebben ze een lading speelgoed liggen waar ze niet uit kunnen kiezen en ze grotendeels niet meer naar omkijken.

Impact op de planeet

Het regelmatig kopen van spullen heeft een enorme impact op de planeet. Volgens Babette Porcelijn, auteur van De verborgen impact, staat bij de gemiddelde Nederlander spullen op nummer 1 als het gaat om impact op de planeet. Dat komt door het proces om spullen te maken (mijnbouw en productie) en het vervoeren van de spullen. In een product komen vaak grondstoffen en onderdelen van over de hele wereld. Tel daar bij op: transportmiddelen, verpakkingen, kantoren, fabrieken, gebruik en weggooien van het product.

Uiteindelijk heeft de milieu-impact ook sociale gevolgen. Onze basisbehoeften zijn eten, drinken en een dak boven je hoofd. De hulpbronnen die de planeet hiervoor levert (energie, voedsel, water, vezels en grondstoffen) staan onder druk door onze impact. Hierdoor stijgen de prijzen voor de hulpbronnen en wordt het minder vanzelfsprekend dat wij worden voorzien in onze basisbehoeften.

Minder, maar betere cadeaus

Als ouder gun je jouw kind het beste, maar het beste staat niet gelijk aan veel. Je hoeft natuurlijk niet al het speelgoed weg te doen of helemaal geen cadeaus meer te geven, maar je kunt wel nadenken over waar je jouw kind nou echt een plezier mee doet. Wat is uiteindelijk echt het beste voor jouw kind? Veel spullen?

Uit onderzoek blijkt dat minder speelgoed er toe leidt dat kinderen zich eerst vervelen, maar uiteindelijk communicatiever, creatiever en socialer spelen. Minder spullen leidt ook tot meer rust in huis en hoofd. Het is dus ook niet raar dat minder speelgoed zorgt voor een langere aandachtsspanne.

Wat voor cadeaus koop je dan voor kinderen? Sociaal of creatief speelgoed is goed voor de ontwikkeling van kinderen. Het helpt kinderen om sociale en communicatieve vaardigheden te onplooien. Je kunt spullen ook vervangen door ervaringen. De prikkels van ervaringen duren tenslotte langer dan de prikkels van spullen.

Wil jij ideeën opdoen voor minimalistische cadeaus voor kinderen? Neem hier dan vooral even een kijkje.

28 november 2018 0 comment

Denken en voelen Zwangerschap

Wat doe ik aan mijn negatieve zelfbeeld?

written by Siwoh

Van de week zat ik in een dip. Ik voelde mezelf verschrikkelijk onaantrekkelijk. En dat is aardig omschreven, want eigenlijk voelde ik me een dikke vette zeekoe. Nu had ik daar last van vanwege de lichamelijke veranderingen die een zwangerschap met zich meebrengt. Maar ik vond het enorm lastig om mezelf niet naar beneden te halen en juist een beter gevoel aan te praten.

Negatieve gedachtes

Als ik een foto van mezelf zie, zie ik een fatsig mens. Echt, iedere keer is het weer een klap. Die onderkin…pfff. Ik herken mezelf er totaal niet in. Ik heb de ronde vormen die ik voorheen graag wilde, maar mijn lichaam voelt niet als dat van mij.

Ik behandel mezelf heel onredelijk, daar ben ik me van bewust. Andere (zwangere) vrouwen vind ik niet onaantrekkelijk door hun rondingen. Maar mezelf lijk ik door een heel andere bril te bekijken. Het enige dat ik zie is onderkin, putten in mijn benen en wallen onder mijn ogen.

Ik weet dat ik trots mag zijn op wat mijn lichaam creëert, maar het voelt alsof ik momenteel niks presteer en alleen maar fatsiger word.

Invloed omgeving

In een eerder blog vertelde ik al dat mensen in mijn omgeving mij aan het begin van mijn zwangerschap regelmatig wezen op het feit dat ik dik(ker) werd. Dit zorgde er wel voor dat ik me er meer bewust van was. Ik zag het niet alleen, anderen zagen het ook. De laatste tijd zeggen mensen vaak dat het er na de zwangerschap toch wel weer af gaat. En wat als dat nou niet zo is? Blijf ik me dan zo voelen?

Ik vertelde dat ik ook positieve opmerkingen kreeg, maar dat het langer duurde voordat die binnenkwamen. Nog steeds zeggen vrouwen dat ik mooi zwanger ben. En dat is fijn om te horen. Ook mannen kunnen complimenteus zijn. Het mooie bij die mannen is de blik die het overtuigend maakt. Een blik die je niet kunt faken, liefdevol en trots. Een blik die je het gevoel geeft dat je gezien wordt, echt gezien. Een blik die de woorden van een compliment overbodig maken. Maar op de één of andere manier lijken die complimenten een eeuwigheid geleden en niet meer van toepassing.

Partner

Voor mijn zwangerschap zei Marcel dat hij zwangere vrouwen niet aantrekkelijk vindt. Aan het begin van mijn zwangerschap kwam hij hier op terug en zei hij dat hij het bij mij anders ervaart. Maar om de één of andere reden heb ik moeite om dat laatste binnen te laten komen.

Ik lees over mannen die iedere dag tegen hun zwangere vrouw zeggen dat ze hun nieuwe ronde vormen mooi vinden. Marcel is enorm lief en zorgzaam, hij zou alles voor me doen. Maar zo’n concreet persoonlijk compliment heb ik nooit van hem gehad. Ja, dan kan ik het wel weer bespreekbaar maken en hem vertellen hoe onaantrekkelijk ik me voel. En dan? Dan krijg ik geforceerd te horen dat ik wel aantrekkelijk ben. Nee dank je, laat maar zitten.

Weten en voelen

Ik weet dat ik er niet uitzie als een gedrocht, maar zo voel ik me wel. Mijn weten en voelen zitten niet met elkaar op één lijn. Ik weet dat dit gevoel tijdelijk is, dat het wel weer voorbij gaat. Maar ik wil me niet zo belabberd voelen, ook niet voor een moment. Ik wil nog even genieten van de zwangerschap. Fysiek gaat het al niet zo soepel, ik wil mezelf niet ook mentaal in de weg zitten. Dus ik zoek manieren om lekkerder in mijn vel te zitten.

Een bezoek aan de kapper en wat mascara zorgen er voor dat ik er in ieder geval wat frisser uitzie. Maar ik geloof dat ik vooral een mentale oppepper nodig heb. Dus ik bespreek het toch met Marcel en probeer het vervolgens los te laten. Mezelf niet meer negatief benaderen en naar beneden halen.

Ik accepteer dat ik nu dikker ben en sta meer stil bij de complimenten die ik krijg, wuif ze niet weg. Zoals de bekkenfysio die zei dat ik mezelf een schouderklopje mag geven omdat ik zo ver ben gekomen. Dat ik heb gedaan wat daar voor nodig was. Ik heb netjes de oefeningen gedaan en geluisterd naar mijn lichaam. En hoewel dat compliment niets te maken heeft met mijn uiterlijk, voel ik me er wel beter door. Het voelt als een prestatie en daar ben ik trots op. Net als bij een hardloopwedstrijd. Na afloop zie ik er ook niet op mijn best uit, maar staat dat mijn trots niet in de weg.

7 november 2018 0 comment

Eten en drinken Gezin Gezondheid Opvoeding

De prijs van gezonde voeding

written by Siwoh

Gezond eten is belangrijk voor je gezondheid, je lichaamsgewicht en de kwaliteit van je leven. Dat junk food niet onder gezonde voeding valt, hoef ik niet te vertellen. Junk food is troep. Ook lekker zo nu en dan. Maar als je gezond wilt leven, zou junk food niet tot je dagelijkse voedingspatroon moeten behoren. Toch hebben arme gezinnen vaak slechte eetgewoontes.

Puur eten

Gezonde voeding ziet eruit zoals het smaakt en bestaat voornamelijk uit één ingrediënt. Denk aan groenten, vlees en vis, fruit, noten en zaden, bonen en peulvruchten.

Puur eten is duur eten

Wat ik jammer vind van gezonde voeding is dat het vaak relatief duur is. Dat is één van de redenen dat ik zelf een volkstuintje heb, waarop ik groenten verbouw. Lekkere groenten voor een stuk minder geld dan in de winkel. Ja, je moet er iets harder voor werken, maar eigenlijk is die inspanning ook best wel ontspannend. Maar ik kan me voorstellen dat niet iedereen beschikt over de mogelijkheid om eigen groenten te verbouwen of dat niet iedereen daar zin in heeft. Begrijpelijk.

Maar eerlijk is eerlijk: aan gezond eten hangt een prijskaartje.

Viktor Vitamientje

Laatst vertelde een deelnemer van een wandelgroep mij over Viktor Vitamientje. Dit is een stichting die vindt dat elk kind in Nederland gezond groot moet kunnen worden. De stichting verzorgt groente en fruit voor ieder kind met ouders in geldnood. Ouders kunnen wekelijks voor een bepaald geldbedrag groente en fruit halen. Ik weet niet meer voor welk exact bedrag, maar het was in ieder geval € 10,- per kind per week. Dat lijkt me toch niet verkeerd. Ik denk dat je daar als ouder aardig mee bent geholpen.

Armoede en slechte eetgewoontes

Uit onderzoek blijkt dat de slechte eetgewoontes van arme gezinnen niet alleen voortkomt uit de hogere prijs van gezonde voeding. Ouders uit arme gezinnen moeten op veel dingen nee zeggen, bijvoorbeeld op nieuwe spullen en op uitstapjes. Het continu nee moeten zeggen, geeft ouders het gevoel tekort te schieten. Als een kind dan vraagt/zeurt om een ongezonde snack of maaltijd, is het als ouder fijn om ook eens ja te kunnen zeggen. Dit heeft dus te maken met de symbolische waarde van voedsel bij ouders uit arme gezinnen.

Als ik dat zo lees, denk ik dat initiatieven waarbij arme gezinnen toegang wordt gegeven tot gezonde voeding hand in hand moeten gaan met het veranderen van de symbolische waarde van voedsel. Dat betekent dat een zakje chips dan niet meer gelijk staat aan houden van. Dat betekent dat juist zo nu en dan nee zeggen tegen een zakje chips kinderen positieve dingen kan bijbrengen, als wilskracht en discipline.

10 oktober 2018 0 comment

Sport en beweging

Sporten en bewegen op je eigen niveau

written by Siwoh

Voordat ik zwanger werd, deed ik drie keer per week aan hardlopen en drie keer per week buikspieroefeningen. Aan het begin van de zwangerschap heb ik nog wat medailles binnengehaald met hardloopevenementen. Maar al snel moest ik stoppen, omdat ik last kreeg van mijn banden. Vanwege de misselijkheid stopte ik ook met de buikspieroefeningen. En toen kwam ik in een gat terecht…

Uitdagingen en grenzen

Ik mis de uitlaatklep die sporten voor mij is. De uitdaging in het verleggen van mijn grenzen. En het comfort van mijn sportieve lichaam. Inmiddels ben ik er niet meer chagrijnig van, maar in mijn hoofd ben ik wel al tijden bezig met het sporten na de zwangerschap. Ik kan niet wachten om nieuwe doelen te stellen en mijn grenzen weer op te zoeken.

De zwangerschap zorgt voor nieuwe uitdagingen op het gebied van sport en bewegen. Ik kan niet sporten zoals ik dat deed voor de zwangerschap, maar ik vind het wel belangrijk om te blijven bewegen. Ik moest opnieuw mijn grenzen aftasten en dat betekende een stapje terug doen.

Zelfkennis

Door het sporten heb ik geleerd om goed naar mijn lichaam te luisteren. Ik bekijk nu per dag hoeveel beweging ik kan hebben. Op goede dagen loop ik een extra rondje met de hond, op minder goede dagen zet ik wat minder stappen.

Ik fiets nog steeds dagelijks naar mijn werk, maar nu wel op de e-bike. Ik geef drie keer per week wandeltraining. Eén keer per week doe ik mee met zwangerschapsyoga. En één keer per week hebben Marcel en ik dansles. Mijn beweging is een stuk minder intensief dan het was, maar ik ben blij met iedere dag beweging. Daar komt bij dat het bewegen voor mij wat socialer is geworden.

Sociaal

Mijn zoon, Bradley, zit op basketbal. Ik vind het altijd mooi om te zien hoe de teamleden samenwerken. En ook de groei, zowel individueel als op teamniveau. Aan het eind van een seizoen zie je altijd een verschil met het begin van het seizoen.

Voor mij is het lastig om een teamsport te doen, vanwege mijn drukke rooster. Het werkt voor mij beter als ik geen rekening hoef te houden met anderen, maar kan sporten als het mij uitkomt. Hardlopen is dus ideaal. Maar hoewel ik ook weleens met anderen hardloop, is het hardlopen bij mij niet bepaald een sociaal gebeuren. Ik zit best wel in mijn eigen bubbel tijdens het hardlopen.

De wandeltrainingen die ik geef, zijn altijd in contact met anderen. De tijd vliegt als je met anderen wandelt. Je bent lekker aan het kletsen en je vaak niet bewust van de lichaamsbeweging.

Zwangerschapsyoga is ook wat socialer. Je doet de oefeningen individueel, maar je maakt wel onderdeel uit van een groep gelijkgestemden. Na afloop van de les drinken we ook altijd een bakkie thee met elkaar.

Het stijldansen van Marcel en mij is een momentje voor ons samen. Een moment waarbij we op elkaar moeten inspelen. Hij leidt, ik volg. Van tevoren dacht ik dat ik daar moeite mee zou hebben, omdat ik graag de touwtjes in handen heb. Maar eigenlijk vind ik het wel prettig dat ik op Marcel kan vertrouwen.

Nationale Sportweek

Ben jij ook zoek naar manieren om te sporten of bewegen? Tot en met 29 september is de Nationale Sportweek, onderdeel van de Europese Week van de Sport. In deze periode wordt het sporten en bewegen van jong en oud extra gestimuleerd. Duizenden clubs, bonden, gemeenten en andere organisaties zetten de deuren open.

Op social media kun je op de hoogte blijven en inspiratie opdoen via #BeActive

Ben je op zoek naar financiële middelen, zodat jouw kind kan sporten? Laat je informeren door het Jeugdfonds Sport & Cultuur.

19 september 2018 0 comment

Denken en voelen Opvoeding

Dank u voor alle kwallen…!!

written by Eline

“Waar zullen we vanavond voor danken?” vraag ik aan onze oudste dochter van bijna drie. “Voor de zee, de kwallen, het zwembad en het diepe. En voor het ijsje van opa dat ik heb opgegeten en….” Zo volgt er iedere avond een hele lijst aan gebeurtenissen of dingen waar we voor mogen danken. Om het in een context te plaatsen: wij zijn Christelijk en vinden het fijn haar te leren bidden en danken.

Dankbaar of toch niet?

Iedere avond ben ik dus aan het danken voor alle kwallen in de zee. Maar eigenlijk weet ik niet of ik nou wel zo blij ben met die kwallen. Ik bedoel, als ik ga zwemmen in de zee, vind ik ze maar vervelend en vies. Ik ga de zee gewoon niet in als er op dat moment veel kwallen bij dat strand zijn. Dus speciaal voor dit blog ben ik even gaan zoeken naar het nut van kwallen. Heel veel informatie stond daar niet over op het internet, maar NU.nl vertelde mij dat kwallen in de zee roeren. Met hun bewegingen roeren ze voedingsstoffen en warmte door het water waardoor koud water naar boven komt en voedingsstoffen naar de voedingsarme dieptes gaan*. En dat is weer goed voor het voorbestaan van voedsel in de oceaan. Daarnaast zijn kwallen ook nog eens heel mooi om te zien. Dus het is helemaal niet zo gek om dankbaar te zijn voor kwallen.

Veel om dankbaar voor te zijn

Iedere keer als ik mijn oudste dochter naar bed breng en de vraag stel waar we die avond voor zullen danken, word ik erbij stil gezet dat er veel is om dankbaar voor te zijn. Later op de bank zit ik te denken waar ik dankbaar voor ben. Zo ben ik bijvoorbeeld dankbaar voor Bas en dat hij zo’n top vader en man is, voor mijn dochters van wie ik super veel hou. Ik ben dankbaar voor mijn familie en vrienden, die er altijd zijn als het leuk is of minder leuk is. Ook ben ik dankbaar voor mijn super gave baan met top collega’s en dat ik de mogelijkheid heb om te werken. En eigenlijk voor nog veel meer. Er is zoveel om dankbaar voor te zijn. Vaak sta ik meer stil bij alles wat niet zo goed gaat of waar ik minder blij mee ben. Maar ik merk ook dat ik, als ik bedenk wat ik allemaal heb en wat er allemaal zo onwijs gaaf is, dat ik daar ook vrolijker van word. Ik krijg daar zelf ook meer energie van.

Dus zo leerde mijn bijdehande, eigenwijze dochter van bijna drie mij dat we voor alles dankbaar mogen zijn. Ook voor de kwallen in de zee. En dan onwijs lekkere ijsje dat eigenlijk van opa was, maar dat zij helemaal zelf heeft opgegeten.

Iedereen kan dankbaar zijn

Nu ben ik gelovig en schrijf ik dit vanuit dat perspectief, maar ik kan mij zo indenken dat je ook vaak dankbaar bent voor dezelfde dingen als waar ik dankbaar voor ben, als je niet Christelijk bent.

Laten we onze dankbaarheid koesteren en proberen vaker dankbaar te zijn.

5 september 2018 0 comment

Newer Posts

Older Posts