In juli loop ik voor het eerst de Nijmeegse Vierdaagse. Tenminste, daar ben ik sinds januari voor aan het trainen. In de weekenden loop ik de lange afstanden en inmiddels zit ik aan de 30 km. Super tof, maar dat brengt wel wat ongemakken met zich mee…
Hoor de haan kraaien
Sinds een tijdje ga ik om 06.00 uur de deur uit om te wandelen. Dat doe ik echt niet voor mijn plezier, want ik ben totaal geen ochtendmens. Tel daar een baby met gebroken nachten bij op en je begrijpt mijn punt. Maar ja, als ik nog iets aan mijn dag wil hebben, zit er niets anders op. Over 30 km doe ik zo’n zes uur. Dat neemt wel wat tijd in beslag. Dus zet ik in het weekend mijn wekker om 05.00 uur. Dan houd ik nog wat tijd over voor de was en de rest van de huishouding, urgh.
Een koe is er niets bij
Noura geef ik nog steeds borstvoeding. Als zij moet eten als ik aan het wandelen ben, geeft Marcel haar de fles. Daar moet ik dus voor kolven. Aangezien ik doordeweeks 2,5 dag buiten de deur werk, waarvoor ik ook kolf, kolf ik wat af in een week. Daar komt bij dat ik ook alvast melk moet invriezen voor als ik in juli de Vierdaagse loop en van huis ben.
Als ik zes uur aan het wandelen ben, moet ik tussendoor kolven. Anders is het echt niet te doen en is het wachten op een melkexplosie. Daar gebruik ik een voedingsdoek voor. Pompen op mijn tetten, doek eroverheen en gaan met die banaan. Tja, je moet er iets voor overhebben.
Geestdodend
Ik heb altijd veel gewandeld. Lekker mijn hoofd legen en genieten van de omgeving, vooral in de natuur. Heerlijk. Maar na een paar wandelingen van vier uur en meer, ga je daar toch een beetje anders tegenaan kijken. Mijn hoofd is leger dan leeg en ik heb mezelf al vijf keer hetzelfde verhaal verteld.
Boodschapjes
Ik krijg regelmatig de vraag hoe ik dat doe als ik moet plassen. Nou, als er een toilet in de buurt is, ga ik daar natuurlijk lekker op zitten. Maar tot nu toe heb ik dat geluk niet gehad en loos ik mijn plasjes heel asociaal in de bosjes. Ik moet zeggen dat ik tegenwoordig al blij ben als ik bosjes in de buurt zie als ik moet plassen. Ik loop ook vaak op stukken waar je niet ongezien kunt plassen. En om nou open en bloot een plasje te plegen, gaat ook mij te ver.
Een belangrijke tip die ik je wil meegeven, is dat je echt je grote boodschap moet doen voordat je de deur uitgaat. Wandelen stimuleert namelijk de spijsvertering. Onderweg plassen is één ding, maar buiten moeten poepen… Shit, je moet er toch niet aan denken.