Voordat ik zwanger werd, deed ik drie keer per week aan hardlopen en drie keer per week buikspieroefeningen. Aan het begin van de zwangerschap heb ik nog wat medailles binnengehaald met hardloopevenementen. Maar al snel moest ik stoppen, omdat ik last kreeg van mijn banden. Vanwege de misselijkheid stopte ik ook met de buikspieroefeningen. En toen kwam ik in een gat terecht…
Uitdagingen en grenzen
Ik mis de uitlaatklep die sporten voor mij is. De uitdaging in het verleggen van mijn grenzen. En het comfort van mijn sportieve lichaam. Inmiddels ben ik er niet meer chagrijnig van, maar in mijn hoofd ben ik wel al tijden bezig met het sporten na de zwangerschap. Ik kan niet wachten om nieuwe doelen te stellen en mijn grenzen weer op te zoeken.
De zwangerschap zorgt voor nieuwe uitdagingen op het gebied van sport en bewegen. Ik kan niet sporten zoals ik dat deed voor de zwangerschap, maar ik vind het wel belangrijk om te blijven bewegen. Ik moest opnieuw mijn grenzen aftasten en dat betekende een stapje terug doen.
Zelfkennis
Door het sporten heb ik geleerd om goed naar mijn lichaam te luisteren. Ik bekijk nu per dag hoeveel beweging ik kan hebben. Op goede dagen loop ik een extra rondje met de hond, op minder goede dagen zet ik wat minder stappen.
Ik fiets nog steeds dagelijks naar mijn werk, maar nu wel op de e-bike. Ik geef drie keer per week wandeltraining. Eén keer per week doe ik mee met zwangerschapsyoga. En één keer per week hebben Marcel en ik dansles. Mijn beweging is een stuk minder intensief dan het was, maar ik ben blij met iedere dag beweging. Daar komt bij dat het bewegen voor mij wat socialer is geworden.
Sociaal
Mijn zoon, Bradley, zit op basketbal. Ik vind het altijd mooi om te zien hoe de teamleden samenwerken. En ook de groei, zowel individueel als op teamniveau. Aan het eind van een seizoen zie je altijd een verschil met het begin van het seizoen.
Voor mij is het lastig om een teamsport te doen, vanwege mijn drukke rooster. Het werkt voor mij beter als ik geen rekening hoef te houden met anderen, maar kan sporten als het mij uitkomt. Hardlopen is dus ideaal. Maar hoewel ik ook weleens met anderen hardloop, is het hardlopen bij mij niet bepaald een sociaal gebeuren. Ik zit best wel in mijn eigen bubbel tijdens het hardlopen.
De wandeltrainingen die ik geef, zijn altijd in contact met anderen. De tijd vliegt als je met anderen wandelt. Je bent lekker aan het kletsen en je vaak niet bewust van de lichaamsbeweging.
Zwangerschapsyoga is ook wat socialer. Je doet de oefeningen individueel, maar je maakt wel onderdeel uit van een groep gelijkgestemden. Na afloop van de les drinken we ook altijd een bakkie thee met elkaar.
Het stijldansen van Marcel en mij is een momentje voor ons samen. Een moment waarbij we op elkaar moeten inspelen. Hij leidt, ik volg. Van tevoren dacht ik dat ik daar moeite mee zou hebben, omdat ik graag de touwtjes in handen heb. Maar eigenlijk vind ik het wel prettig dat ik op Marcel kan vertrouwen.
Nationale Sportweek
Ben jij ook zoek naar manieren om te sporten of bewegen? Tot en met 29 september is de Nationale Sportweek, onderdeel van de Europese Week van de Sport. In deze periode wordt het sporten en bewegen van jong en oud extra gestimuleerd. Duizenden clubs, bonden, gemeenten en andere organisaties zetten de deuren open.
Op social media kun je op de hoogte blijven en inspiratie opdoen via #BeActive
Ben je op zoek naar financiële middelen, zodat jouw kind kan sporten? Laat je informeren door het Jeugdfonds Sport & Cultuur.