Van de week ben ik voor het eerst, sinds de zwangerschap, wezen hardlopen. Wat keek ik daar naar uit. Het was echt aftellen. Aftellen tot ik weer mocht beginnen. En toen het zover was, aftellen tot het weer voorbij was…
Herstel na de bevalling
Al tijdens de zwangerschap stopte ik met hardlopen, omdat ik erg last had van bandenpijn. Na de bevalling wilde ik mijn lichaam de tijd geven om goed te herstellen. Hier wilde ik in ieder geval zes maanden voor uittrekken.
Aangezien ik in juli, zeven maanden na de bevalling, de Nijmeegse Vierdaagse liep, besloot ik het hardlopen iets langer uit te stellen. Ik nam mezelf voor om te wachten met hardlopen tot na de Vierdaagse. Geloof me, dat was niet makkelijk. Ik keek er enorm naar uit om weer te hardlopen. In mijn hoofd liep ik rondjes van in ieder geval 10 km. Maar ik vind het belangrijk om verantwoord te sporten. Mijn lichaam moet nog een tijdje mee, het liefst zonder blessures. Dus ik wachtte.
Aftellen
Van tevoren had ik geen idee hoe het hardlopen zou gaan, hoe ik er voor stond met mijn conditie. Die heeft natuurlijk wel een klap gehad. Daar komt bij dat ik nu een stuk minder aan rust toe kom, wat er toe leidt dat ik sneller vermoeid ben. In mijn hoofd liep ik alweer een uur aan één stuk door, maar ik wist heus wel dat ik eerder 3 minuten zou volhouden.
Van de week was het eindelijk zover: ik ging hardlopen. Ik liep zonder schema, wilde uitgaan van hoe het aanvoelde. Dat leidde er toe dat ik 3 x 5 minuten liep, met tussendoor 2 minuten rust. Dat ging niet met gemak, ik moest echt wel even doorzetten. Maar ik ben tevreden. Het zal een tijd duren om mijn doel van 15 km te behalen, maar het begin is er. De eerste meters heb ik gelopen.
Van de week wel even een sport bh kopen, want hardlopen met een voedings bh is behoorlijk oncomfortabel.
